Najlepiej oceniane płyty 2023 roku – podsumowanie

2023 rok przyniósł m.in. oczekiwane od wielu lat albumy gigantów rocka, takich jak The Rolling Stones czy Peter Gabriel. Jednak płyty „Hackney Diamonds” i „i/o” z rzadka pojawiają się w podsumowaniach najlepszych wydawnictw mijającego roku. Aby upewnić się, że jesteś na bieżąco z tym, co aktualnie rozpala serca fanów i wywołuje entuzjazm wśród dziennikarzy muzycznych, przeczytaj nasz krótki przewodnik po najbardziej docenianych albumach AD 2023.

Fot. Clem Onojeghuo, Unsplash

SZA – nowa królowa muzyki pop?

Patrząc na podsumowania roku za oceanem, wyraźnie widać, że na rynku fonograficznym mocno namieszała SZA i jej płyta „SOS”, uznana za album roku zarówno przez mainstreamowy magazyn „Rolling Stone”, jak i przez bardziej niezależny serwis Pitchfork.com. Drugi longplay 34-letniej wokalistki i raperki z St. Louis w stanie Missouri najwyraźniej idealnie oddaje ducha naszych czasów i wpasowuje się w obecne trendy w muzyce pop.

„Rollling Stone” nazywa SZA „kluczowym głosem swojego pokolenia”, a jej najnowsze dzieło „przebiegłym i pełnym niespodzianek”. Technicznie rzecz biorąc, album „SOS” miał premierę pod koniec 2022 roku, ale największe triumfy święcił w kolejnym roku. Było ich niemało – dziesięć tygodni na szczycie listy „Billboardu” i dziewięć nominacji do nagród Grammy robą wrażenie. Jeśli chcesz się przekonać, jak brzmi nowoczesny pop, ta płyta musi choć raz zabrzmieć w Twoim odtwarzaczu.

Caroline Polachek – wokalna wirtuozeria doceniona w kilku krajach

W czołówkach podsumowań mijającego roku równie często pojawia się krążek „Desire, I Want to Turn Into You” nagrany przez rodaczkę SZA o swojsko brzmiącym nazwisku Caroline Polachek. Czwarty solowy album w dorobku byłej wokalistki grupy Chairlift zyskał uznanie krytyków nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale też w Wielkiej Brytanii, a nawet w Polsce. Pitchfork umieścił płytę na drugim miejscu swojego zestawienia, brytyjski „The Guardian” na trzecim, a piątą lokatę przyznała jej nasza „Gazeta Wyborcza”.

Czego należy spodziewać się po albumie „Desire, I Want to Turn Into You”? To nowoczesny pop, ubarwiony niebanalnymi liniami wokalnymi. „Technicznie nieskazitelna wokalistka, która kreśli skomplikowane melodie, jakby podążała śladem światełka zimnych ogni dzierżonych w ręku bobasa, nie popisując się przy tym” – takiej wyszukanej metafory użył dziennikarz „Guardiana”, aby opisać umiejętności Caroline. Z kolei krytyk „Wyborczej” napisał, że Polachek „potrafi zakręcić melodią, dostrzec z niej coś nieoczywistego, niecodziennego”. Nie pozostaje nic innego, jak zakręcić w prawo gałką głośności we wzmacniaczu i wsłuchać się w dźwięki dochodzące z głośników.

Wschodząca gwiazda Amaarae

Serwis Metacritic.com zajmuje się gromadzeniem recenzji filmów, płyt, gier i innych wytworów branży rozrywkowej. Na tej podstawie sporządził roczne podsumowanie, obejmujące albumy muzyczne wydane w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy i recenzowane przez co najmniej siedmiu krytyków. Okazało się, że na szczycie listy wylądował longplay „Fountain Baby” nagrany przez nowojorską wokalistkę Amaarae. Jej rodzice pochodzą z Ghany i tam też 29-letnia artystka spędziła sporą część swojego dzieciństwa.

Afrykańskie korzenie Amaarae wyraźnie słychać na drugim albumie w jej dyskografii. Rytmy i harmonie rodem z ojczyzny swoich przodków wokalistka miesza z amerykańskim R&B i paroma innymi gatunkami. „To seksowna, lśniąca stopklatka z życia nieznającej granic młodzieży 2023 roku” – napisał o płycie recenzent magazynu „The Observer”, określając Amaarae mianem „wchodzącej gwiazdy”.

Jaimie Branch – pośmiertny triumf awangardowej trębaczki

Podobną metodologię, co Metacritic, stosuje serwis Albumoftheyear.com. Uzyskane przez niego wyniki są jednak zupełnie inne, a tytuł najlepszego albumu roku zaskakuje. Został nim krążek „Fly or Die Fly or Die Fly or Die (World War)” autorstwa punkowo-jazzowej trębaczki Jaimie Branch.  Nagrany przez nią na żywo wraz z trzyosobowym zespołem materiał zachwycił większość krytyków, a zawarte na nim dźwięki z pewnością znacznie różnią się od tych, które na co dzień słyszymy z radioodbiorników.

Niestety, sama artystka nie tylko nie usłyszała tych wszystkich zachwytów, ale nawet nie doczekała dnia premiery swojej płyty – zmarła w sierpniu 2022 roku w wieku 39 lat. Powodem było przedawkowanie narkotyków.

Lista płytowych ostrzeżeń – ostrożnie z tymi albumami!

Co ciekawe, Albumoftheyear opublikował również podsumowanie najgorzej ocenianych albumów minionego roku. „Zaszczytne” pierwsze miejsce przypadło płycie „For All The Dogs” nagranej przez kanadyjskiego gwiazdora hip-hopu, Drake'a. W czołówce znalazło się więcej sławnych nazwisk – trzecią pozycję zajęła Shania Twain z krążkiem „Queen of Me”, piątą grupa Thirty Seconds to Mars i jej longplay „It's the End of the World, But It's a Beautiful Day”, a wyprzedający stadionowe koncerty Ed Sheeran uplasował się na ósmym miejscu ze swoją płytą „Autumn Variations”. Jeśli opinie krytyków są dla Ciebie istotne, powinieneś trzymać się z daleka od wyżej wymienionych tytułów.

Brent Faiyaz – nieślubne dziecko D'Angelo i Mary J. Blige

Jeśli miodem dla Twoich uszu są natomiast dźwięki neo-soulu spod znaku D'Angelo, Mary J. Blige, Eryki Badu czy Missy Elliot, niż pewnością przypadnie Ci do gustu płyta „Larger Than Life” Brenta Faiyaza. Amerykański wokalista dzielnie kultywuje tradycję swoich sławnych poprzedników, a i oni sami chyba patrzą na jego poczynania przychylnym okiem, o czym świadczy gościnny udział Elliot w nagraniu jednej z piosenek z tego albumu. „Gdyby D'Angelo i Mary (J. Blige) mieli razem dziecko, brzmiałoby ono właśnie tak” – napisał magazyn „Variety”, przyznając „Larger Than Life” tytuł płyty 2023 roku.

Lech Janerka – wielki powrót po 18 latach

O podsumowania mijającego roku na rodzimym rynku fonograficznym pokusiły się „Polityka” i „Gazeta Wyborcza”. Obie gazety były zgodne co do tego, że najlepszym polskim albumem ubiegłego roku był „Gipsowy odlew falsyfikatu” Lecha Janerki. „Przebojowe melodie towarzyszą zaskakującym niekiedy rozwiązaniom rytmicznym, teksty czasem purnonsensowo-zabawne, częściej refleksyjne, życiowo mądre, dojrzałe, jak na dojrzałego autora przystało” – pisze w uzasadnieniu werdyktu „Polityka”.

„Wycofana perkusja, snujące się partie klarnetu basowego i wiolonczeli, sporo melancholii, wręcz nostalgii i dźwiękowych planów, kołyszące się utwory, jakieś dzwonki, dziwne dźwięki” – tak muzyczną zawartość płyty opisuje „Wyborcza”. Do wychwycenia tych wszystkich dźwiękowych smaczków przydadzą się dobre słuchawki, a także trochę spokoju i skupienia. Nie trzeba jednak przeznaczać na to wiele czasu – album „Gipsowy odlew falsyfikatu” trwa zaledwie niecałe czterdzieści minut.

Transowe dźwięki i urzekające melodie polsko-pakistańskie

Spośród polskich płyt 2023 roku warto zwrócić uwagę na „In Search of Better Tomorrow”. Nagrał ją cieszący się światową renomą polski jazzowy zespół EABS, wspólnie z pakistańskim triem Jaubi. Zupełnie różne muzyczne tradycje zaowocowały wybuchową mieszanką dźwięków. „Ten transowy album, pełen duszy i pełen duchów, zachwyca wstrząsająco pięknymi, a zarazem wręcz przebojowymi melodiami” – napisała „Gazeta Wyborcza”, umieszczając polsko-pakistańskie dzieło na drugim miejscu swojego podsumowania roku.

Mamy nadzieję, że nasz krótki przewodnik pomoże Ci uzupełnić ew. braki w edukacji dotyczącej aktualnie ukazującej się muzyki. Oczywiście, Twoja lista ulubionych płyt 2023 roku może być zupełnie inna – wszak każdy ma inny gust, a o gustach ponoć się nie dyskutuje. Dyskusji nie podlega też fakt, że lepiej mieć w domu dobry sprzęt audio, niż słuchać muzyki na byle czym. Jeśli chciałbyś odświeżyć swój domowy zestaw audio-wideo, zajrzyj do bogatej oferty sieci sklepów Top Hi-Fi. Możesz też skorzystać z fachowej porady jednego z naszych ekspertów od dobrych brzmień.