Firma Bowers & Wilkins (B&W) należy do ścisłej czołówki producentów głośników i choćby z tego względu anglojęzyczne podobieństwo fonetyczne do marki samochodowej BMW nie powinno dziwić. Seria 700 Bowers & Wilkins jest spadkobierczynią rozwiązań zastosowanych w najbardziej prestiżowej serii Nautilus – najlepiej sprzedających się kolumn głośnikowych wszech czasów. Może ona zaspokoić wymagania bardzo wyrafinowanych słuchaczy. Oferuje niezwykle przejrzysty i dokładny dźwięk o świetnej dynamice i zadziwiającej przestrzenności. Dzięki niemu odsłuch nagrań stereofonicznych, jak i wielokanałowych, jest czystą przyjemnością. W tym artykule postanowiliśmy bliżej przyjrzeć się historii tej wyjątkowo cenionej serii głośników.
Spis treści: Historia serii 700 od Bowers & Wilkins
- Bowers & Wilkins seria 700 – kolejne wcielenie z historią w tle
- Seria 700 Bowers & Wilkins – miejsce w ofercie Brytyjczyków
- Technologie rodem z serii 800 Diamond, inspiracja dla serii 600
- Długa historia serii 700 Bowers & Wilkins – jak to się zaczęło?
- Bowers & Wilkins seria 700 – nagrody branżowe
- Bowers & Wilkins seria 700 – dlaczego warto?
Bowers & Wilkins seria 700 – kolejne wcielenie z historią w tle
Pod koniec września 2022 roku, brytyjski Bowers & Wilkins zaprezentował nową generację kolumn głośnikowych z serii 700 Bowers & Wilkins, a mianowicie Bowers & Wilkins 700 S3. Składa się na nią aż osiem zaawansowanych modeli, które łączą najlepszą w swojej klasie wydajność i eleganckie wzornictwo. Powstały one w wyniku intensywnego, trwającego trzy lata programu rozwojowego, w efekcie którego niemal każdy element serii 700 S3 został poddany transformacji - począwszy od projektu obudowy, konstrukcji i wykończenia, aż po kluczowe ulepszenia akustyczne i mechaniczne. I w ten oto sposób pojawiła się najbardziej wszechstronna gama głośników Bowers & Wilkins.
Obejmuje ona: trzy głośniki podłogowe, trzy kolumny podstawkowe oraz dwa głośniki centralne przeznaczone do użytku w zaawansowanych systemach kina domowego. Jednak, aby w pełni docenić walory nowych 700-tek warto dowiedzieć się jak daleko sięga początek tej linii głośników. Jakie były początki tych głośników?
Seria 700 Bowers & Wilkins – miejsce w ofercie Brytyjczyków
Trudno się nie zgodzić ze stwierdzeniem, że firma Bowers & Wilkins dla Brytyjczyków znaczy zdecydowanie więcej niż jakakolwiek inna firma produkująca głośniki. Jest niczym klejnoty rodowe. Obok monumentalnych rozwiązań (legendarne zespoły Matrix 800) czy przepięknych wręcz dzieł sztuki nowoczesnej Emphasis powstało wiele znakomitych konstrukcji adresowanych do szerokiego grona odbiorców, pragnących delektować się swoją ukochaną muzyką w zaciszu domowym i to w stopniu możliwie najwierniej zbliżonym do tego co można usłyszeć w studio nagraniowym czy na sali koncertowej. Jedną z nich jest seria 700 Bowers & Wilkins, zajmująca szczególne miejsce w ofercie tego producenta.
Technologie rodem z serii 800 Diamond, inspiracja dla serii 600
Chcąc opowiedzieć o serii 700 nie sposób pominąć kontekstu, jakim w przypadku tej serii są serie „otulające” siedemsetki. Impuls do rozwoju technologii w każdej serii głośników zawsze dawały głośniki flagowe. I tak pojawienie się serii 800 Diamond Bowers & Wilkins pod koniec 2004 (oficjalna jej premiera odbyła się w dniu 18.11.2004 r pod szklaną kopułą w British Museum w Londynie), przyczyniło się bezpośrednio do ulepszenia serii 600 Bowers & Wilkins, w efekcie czego czwarta generacja znacznie przewyższała swoimi parametrami i zastosowanymi rozwiązaniami technicznymi poprzednie edycje wielokrotnie nagradzanych zespołów głośnikowych. Także w seriach 700 Bowers & Wilkins i 700 S2 Bowers & Wilkins pojawiło się wiele rozwiązań zaczerpniętych z flagowej gamy. Innowacje techniczne, zaczerpnięte z serii 800 Diamond Bowers & Wilkins, dotyczą czterech obszarów konstrukcyjnych.
Pierwszy: Przejrzyste soprany
Doskonała propagacja wysokich tonów, uzyskana dzięki nowemu projektowi głośnika wysokotonowego, zaczerpniętego z referencyjnych kolumn Serii 800 Diamond Bowers & Wilkins, gwarantuje detaliczność dźwięku bliską perfekcji. Osiągnięto to za pomocą neodymowego układu magnetycznego, ulepszonej konstrukcji zawieszenia, zastosowaniu cewki napędowej nawiniętej drutem o przekroju kwadratowym oraz wprowadzeniu powlekanego miedzią pierścienia na biegunie magnesu.
Drugi: Gładsze tony średnie
Mają one sprawić, że każdy dialog czy brzmienie instrumentów typowo akustycznych będzie odwzorowane z niezwykłym realizmem. Do niedawna w konstrukcjach Bowers & Wilkins efekt ten był możliwy do osiągnięcia za sprawą membrany wykonanej z kewlaru ze statycznym korektorem fazy i zawieszeniem FST. W kolejnych latach zastąpiono go membraną Continuum i wprowadzono w całej ofercie głośników Bowers & Wilkins, również w serii 700.
Trzeci: Bardziej naturalne brzmienie oraz większa dynamika
W celu osiągnięcia doskonałego zrównoważenia brzmieniowego poszczególne komponenty konstrukcyjne dobierane są wyłącznie na podstawie żmudnych testów odsłuchowych. Obligatoryjnie przyjęto najprostsze układy zwrotnic jako najczystsze dźwiękowo.
Czwarty: Bardziej dynamiczny bas
Zapewnienie odpowiedniej prędkości i dynamiki przy nawet najbardziej złożonych sygnałach wymaga zastosowania bardzo wydajnych i silnych zespołów cewka/magnes. Karkas cewki jest wykonany z włókna szklanego, a dwuwarstwowa membrana z masy papierowo-kewlarowej oraz z aluminium.
Długa historia serii – jak to się zaczęło?
Formalnie seria 700 pojawiła się w 2003 roku, jako naturalne „wypełnienie” miejsca w ofercie firmy między dobrze już wtedy znanymi (i to od wielu lat) seriami: nisko / średnio-budżetową 600 i referencyjną 800, czyli niegdyś Matrixami, a później Nautilusami. Istniała co prawda wcześniejsza rodzina CDM, której skrót początkowo oznaczał „Compact Digital Monitor”. Szybko jednak zamieniono go na „Compact Domestic Monitor”, kiedy określenie „cyfrowy” przestało być tak jednoznacznie pozytywnie kojarzone, jak początkowo. Liczyła jednak tylko dwie konstrukcje – obydwie podstawkowe – większe CDM1 i mniejsze CDM2, w zasadzie już zapomniane. Było to zbyt mało, aby ogłaszać, że tworzą serię o podobnym znaczeniu jak liczne serie 600 i 800, które od razu powstawały jako liczne zbiory różnej wielkości modeli.
Tego stanu rzeczy nie zmieniło też pojawianie się kolejnych głośników opatrzonych symbolem CDM – wolnostojących CDM7, CDM9, specjalnych głośników do kina domowego (centralnego, efektowych i subwooferów). Zwykła zmiana oznaczeń nie wchodziła też w grę z dość prostego powodu, bowiem seria CDM doczekała się trzech generacji. Łatwiej zatem było zainicjować kolejną gamę z właściwym oznaczeniem – seria 700.
Czy była ona zupełnie nowa pod względem konstrukcyjnym, czy też może korzystała z wcześniejszych dokonań firmy? Okazuje się, że jej historia jest znacznie dłuższa, niż można by przypuszczać. A zatem cofnijmy się w czasie mniej więcej o trzy dekady...
Głośniki Bowers & Wilkins serii P - „P” jak Preference
Na przełomie 1994 i 1995 pojawiła się zupełnie nowa linia zespołów głośnikowych, której zadaniem było wypełnienie luki pomiędzy seriami DM (Domestic Monitor) i Matrix. Wszystkie modele były konstrukcjami podłogowymi. Najmniejszy P4 był zespołem dwudrożnym z 26 mm kopułką wysokotonową z neodymowym układem magnetycznym i 165 mm głośnikiem nisko-średniotonowym, którego membranę wykonano z dobrze znanej plecionki kewlarowej.
P5 i P6 – to były już duże, trójdrożne zespoły głośnikowe. W każdym z nich pracowała taka sama kopułka jak w P4, ale z tą różnicą, że w przypadku P6 przeniesiona została ona do oddzielnego modułu umieszczonego na szczycie kolumn. Rozwiązanie to zaczerpnięto z serii Matrix. Kewlarowy głośnik w P5 i P6 obsługiwał wyłącznie średnicę pasma, natomiast linię basu przejmował tutaj 165-milimetrowy głośnik z membraną z tworzywa polimerowego, zwanego Cobex. W P5 i P6 głośniki średniotonowe i basowe pracowały w oddzielnych komorach akustycznych. Każda z nich miała oddzielny kanał bass reflex skierowany do przodu. Pasmo przenoszenia głośników obejmowało odpowiednio od 50, 42, 40 Hz do 22 kHz z nierównomiernością +/- 2 dB. Częstotliwości podziału zwrotnic wynosiły 3,5 kHz (dla P4) oraz 150 Hz i 3,5 kHz dla P5 i P6, zaś skuteczność odpowiednio 88 dB (P4) i 90 dB (P5 i P6).
Co ciekawe, w Niemczech weszły one do sprzedaży szybciej niż w Wielkiej Brytanii – rodzimym rynku Bowers & Wilkins. Ich ceny wynosiły wtedy odpowiednio 666, 836 i 1000 funtów. Pomimo ewidentnych walorów seria P nie odniosła spektakularnego sukcesu rynkowego i kilka lat później została zastąpiona przez serię CM.
Głośniki Bowers & Wilkins serii CDM
Wychodząc z założenia, że na rynku wzrastało zapotrzebowanie na dobrze wykonane, estetyczne i stosunkowo niewielkie kolumny, które dobrze by się komponowały we wnętrzach, tzn. by posiadały duży WAF (Wife Acceptance Factor), firma Bowers & Wilkins na przełomie kwietnia i maja 1995 roku wprowadziła dwie nowe kolumny klasy średniej.
Seria nazywała się Compact Digital Monitor i obejmowała dwa modele: CDM1 i CDM2. W obu wykorzystano kewlarowy głośnik niskośredniotonowy o średnicy 165 mm, oraz wysokotonowe głośniki o średnicy 26 mm z metalową kopułką i z ferrofluidem. Oba modele miały okleiny z naturalnego drewna i pozłacane zaciski do połączenia dwukablowego. Większy model CDM1 miał głośnik wysokotonowy zamontowany poza skrzynką, wymiary 37x22x27 cm i efektywność 88 dB. Natomiast mniejszy CDM2 miał wymiary 32x22x24 cm i efektywność na poziomie 87 dB. Wstępnie poszczególne modele były wycenione na 660 i 440 funtów za parę.
Zestawy głośnikowe CDM1 i CDM2 były skierowane do audiofilów pragnących wydać umiarkowaną ilość pieniędzy, ale szukających dźwięku charakterystycznego dla droższych modeli Bowers & Wilkins – Matrix i nawet Silver Signature. Koszty produkcji CDM obniżono rezygnując w nich ze wzmocnień typu Matrix (drewnianych kratownic usztywniających obudowę). Co zatem pozostało? Głośniki niskotonowe z kewlarowymi membranami, głośniki wysokotonowe z kopułkami aluminiowymi, a więc najistotniejsze elementy konstrukcyjne.
Na tym nie koniec. Z czasem konstrukcji opatrzonych symbolem CDM zaczęło przybywać (chociaż najmniejsze CDM2, rzeczywiście niezbyt udane, wycofano) i były to wolnostojące CDM7, CDM9, a potem specjalne głośniki do kina domowego − centralny, efektowe i subwoofery. W międzyczasie seria CDM była unowocześniania i doczekała się aż trzech generacji.
Seria kolumn CDM NT
W połowie 2000 roku firma Bowers & Wilkins unowocześniła swoją serię kolumn CDM poprzez „import” rozwiązań technicznych z flagowej serii Nautilus. Seria CDM NT zawierała 4 modele: podstawkowy 1NT (cena amerykańska 1.200 USD za parę), podłogowy 7NT (2.000 USD z parę), głośnik surround SNT (1.200 USD za parę) i głośnik centralny CNT (600 USD), ostatnie dwa modele przeznaczone były do systemów kina domowego.
Głośniki Bowers & Wilkins serii CM
Absolutny początek tej serii stanowią nieco zapomniane już dwie konstrukcje CM1 i CM2 należące do gamy Concept 90 autorstwa samego Kennetha Grange’a, będące na swój sposób ewenementem porównywalnym wówczas tylko z takimi brytyjskimi ikonami jak Wilkinson Sword Razor czy British Rail’s High Speed Train.
CM1 były małymi zespołami do ustawienia na podstawce lub półce, natomiast CM2 pomimo wielu podobieństw do CM1 należało traktować jako konstrukcję wolnostojącą. Zintegrowana z górną obudową podstawa zawierała komorę z dodatkowym głośnikiem niskotonowym. Warto pamiętać, że Concept 90 to także wykorzystanie flagowych rozwiązań, a więc kratownicy Matrix, metalowej kopułki wysokotonowej zapożyczonej z modelu 801 czy charakterystycznej żółtej kewlarowej membrany. Obydwa zespoły charakteryzowały się nadzwyczaj dobrym brzmieniem i znakomitymi niskimi tonami. Wielką zaletą tych zestawów głośnikowych była zdolność do stworzenia wspaniałego obrazu trójwymiarowego i szerokiej strefy odsłuchowej, w której słuchacz mógł się poruszać bez zmian perspektywy dźwiękowej. Z tego też względu, odpowiadały one audiofilom, szukającym małych zestawów wolnostojących z głębokimi basami o korzystnej relacji ceny do jakości.
Na kolejną odsłonę serii CM trzeba było czekać mniej więcej do połowy lat 2000. Najpierw pojawiły się małe podstawkowe CM1 (ok. 2006 roku), potem większe podłogowe CM7 oraz głośnik kanału centralnego CM Centre. Z czasem zaczęto wprowadzać kolejne modele: CM5, CM8, CM9, CM10, jeszcze jeden głośnik centralny CM Centre 2 oraz dwa subwoofery ASW10CM i ASW12CM. Seria CM charakteryzowała się przede wszystkim połączeniem bardzo klasycznego wzornictwa z technologią, jaką można było znaleźć wyłącznie w kolumnach Bowersa. Obudowy były przykładem konserwatywnego wzornictwa, z charakterystycznymi błyszczącymi pierścieniami wokół poszczególnych przetworników.
Głośniki Bowers & Wilkins serii 700
Pierwsza seria 700
Seria 700 Bowers & Wilkins pojawiła się pod koniec 2003 roku. W stosunku do znanych od wielu lat serii 600 i 800 była ona zupełnie nowa. Do tego momentu oferta wyglądała tylko z pozoru na w pełni skompletowaną. Brakowało bowiem serii pośredniej - a więc 700. Początkowo za to „wypełnienie” służyły konstrukcje serii CDM, to jednak seria 700 formalnie uzupełniła ofertę Bowers & Wilkins w tym rejonie.
Nowa wtedy seria 700 była bezpośrednią spadkobierczynią rozwiązań zastosowanych w najbardziej prestiżowej serii Nautilus, czyli najlepiej sprzedających się kolumn głośnikowych wszech czasów. Głośniki wysokotonowe, umieszczone w tubach na zewnątrz obudów, specjalny głośnik średniotonowy FST pozbawiony zawieszenia, oraz tunele rezonansowe bass reflex, z licznymi zagłębieniami na wzór piłki golfowej – to były największe podobieństwa do znacznie droższych Nautilusów.
W skład pierwszej serii 700 wchodziło siedem modeli: dwie konstrukcje wolnostojące: 703 i 704, kolumny podstawkowe 705, głośniki do kina domowego – centralny HTM7 i efektowy DS7 oraz dwa subwoofery ASW700 i ASW750.
Druga seria 700
Bezpośrednią przyczyną „odświeżenia” serii 700 Bowers & Wilkins w 2017 roku była chęć ponownego zunifikowania nazewnictwa w gamie głośników. Bazą były sprzedawane z powodzeniem głośniki serii CM, która cieszyła się ogromną popularnością wśród klientów i pewnie z tego powodu doczekała się dwóch generacji. Nowa seria 700 S2 pozycjonowana była bezpośrednio poniżej gamy 800 oraz oczko powyżej serii 600 – idealnie pośrodku.
Zmianami konstrukcyjnymi objęto kilka rozwiązań takich jak:
- Pożegnano się z włóknami aramidowymi (kewlarem), tak jak w ówczesnej serii 800.
- Nowe głośniki nisko-średnio i średniotonowe miały membrany z szaroniebieskiej plecionki Continuum, której właściwości były zbliżone do włókien aramidowych, tyle że odznaczały się znacznie lepszą efektywnością soniczną.
- Zastosowano przetworniki wysokotonowe typu Carbon Dome. Wbrew nazwie, wykorzystano w nich nie tylko węgiel, ale i aluminium, bowiem kopułki wykonano z aluminiowego płaszcza pokrytego w środkowej części warstwą węgla o grubości 30 mikronów. Efektem było przesunięcie częstotliwości rezonansu mechanicznego membrany z 38 do 47 kHz – czyli ponad oktawę poza pasmo akustyczne.
- Modele trójdrożne (podłogowe) wykorzystywały ponadto dedykowane głośniki niskotonowe Aerofoil o średnicy 165 lub 130 mm (zależnie od modelu).
Gamę 700 S2 tworzyło siedem modeli zespołów głośnikowych. Rolę flagowca pełnił model 702 S2 – trójdrożna konstrukcja bass reflex na bazie trzech wooferów Aerofoil, 15-cm głośnika średniotonowego FST Continuum oraz wspomnianej kopułki o średnicy 25 mm, którą umieszczono w dedykowanej, ustawionej na szczycie obudów, aluminiowej tubie Nautilus. Kolumny miały wymiary 100 x 20 x 33,7 cm (bez cokołów) i ważyły 29,5 kg (sztuka). Pasmo przenoszenia w przypadku tej kolumny zaczynało się od imponujących 28 Hz.
Nieco niżej pozycjonowano model 703 S2 oparty na analogicznym zestawie przetworników, z tym że woofery były dwa, a tweeter zamontowano klasycznie – na przedniej ściance. Wysokość i szerokość obudów pozostały bez zmian, natomiast nieco mniejsza była głębokość – wynosząca 30 cm. Efektywność zmniejszono o 1 dB (89 dB), a impedancja osiągała minimum przy 3,1 Ω. Pasmo przenoszenia zaczynało się od 30 Hz (-6 dB). Kolumny ważyły 25 kg (sztuka).
Kolejną konstrukcją były 704 S2 – odchudzona (dosłownie) wersja modelu 703 S2. W tym przypadku zastosowano 13-cm woofery, dzięki czemu kolumny stały się znacznie szczuplejsze (16,5 cm) przy nieco mniejszym wzroście (92,5 cm). Jednym słowem, były to małe podłogówki, bardzo zgrabne i chętnie wybierane przez klientów. Jedna sztuka ważyła 18,5 kg.
Dalej w tej serii były już tylko monitory (a docelowo także dwa głośniki centralne i subwoofer). Wśród nich prym wiodły 705 S2 – następca legendarnego i bardzo cenionego modelu 705 (z pamiętną ściętą górą i zamontowaną na niej kopułką). Kolumny cenowo odpowiadały nieprodukowanym już wówczas PM1 i miały dwa głośniki: 165-mm midwoofer Continuum oraz wspomnianą kopułkę. Całość oferowano w pięknie wykonanej obudowie, z trzema wykończeniami do wyboru: czarne (wysoki połysk), białe (matowe) oraz rosenut (fornir). 705-ki przenosiły zakres 45 Hz – 33 kHz (-6 dB), miały wymiary 407 x 200 x 285 mm i ważyły 9,3 kg. Impedancja – 4 Ω (min. 3,7 Ω).
Ostatnie dwie pozycje zajmowały modele 706 S2 i 707 S2. Pierwszy był zauważalnie atrakcyjniej wycenioną (o ponad 40%) odmianą modelu 705 S2 z klasycznie zamontowanym tweeterem (parametry obu kolumn były takie same); drugi stanowiła prawdziwa miniaturka wyposażona w 13-cm midwoofer.
Dwie uszlachetnione wersje w serii 700 S2
W czerwcu 2020 Bowers & Wilkins zaanonsował pojawienie się modeli z przydomkiem „Signature”, który w tradycji producenta był zarezerwowany tylko na wyjątkowe okazje – podłogowe 702 S2 i podstawkowe 705 S2. Najbardziej zauważalną zmianą było wykończenie – w tym przypadku zastosowano Datuk Gloss, czyli egzotyczny fornir hebanowy Datuk. Pochodzi on od włoskiego dostawcy Alpi i jest pokrywany aż 9 warstwami lakieru (w tym 7 bezbarwnego). Pozwoliło to wydobyć niezwykłą głębię połysku.
Natomiast dla kondycji brzmieniowej nowych modeli większe znaczenie miały jednak lite aluminiowe tuby tweeterów (w zwykłych modelach były zrobione ze stopu cynku) o masie 1 kg oraz jeszcze lepsze komponenty w zwrotnicach (choć w regularnej serii 700 S2 były one i tak znakomite). Zastosowano specjalne kondensatory bypass dostarczone przez Mundorfa, a w przypadku modelu 702, także lepszy kondensator w sekcji niskotonowej.
Głośniki Bowers & Wilkins – nagrody branżowe
Najważniejszą nagrodą w branży domowego audio jest nominacja EISA (European Image and Sound Association) w jednej z wybranych kategorii. W sezonie 2004-2005 taką nominację w kategorii „Loudspeaker” otrzymały zespoły głośnikowe Bowers & Wilkins 705. Choć był to jedyny nagrodzony przedstawiciel tej gamy, to liczba wyróżnień przyznanych dla tego producenta jest wprost imponująca. Prześledźmy zatem oficjalne kalendarium Stowarzyszenia EISA:
- Tytuł „Home Theater Loudspeaker 1994-1995” dla zestawu B&W Home Cinema System
- Tytuł „AV-Design 1995-1996” dla modelu Blue Room House Pod
- Tytuł „Loudspeaker 1995-1996” dla modelu B&W CDM-1
- Tytuł „Loudspeaker 1996-1997” dla modelu B&W DM302
- Tytuł „Home Theater Loudspeaker 1998-1999” dla subwoofera B&W ASW 2000
- Tytuł „High-End Audio 1999-2000” dla zespołów głośnikowych B&W Nautilus 802
- Tytuł „Loudspeaker 2001-2002” dla modelu B&W DM 303
- Tytuł „Subwoofer 2003-2004” dla modelu B&W ASW 800
- Tytuł „Home Theater Subwoofer 2005-2006” dla modelu B&W PV1
- Tytuł „Loudspeaker 2006-2007” dla modelu B&W CM1
- Tytuł „Compact Loudspeaker 2007-2008” dla modelu B&W 685
- Tytuł „European Sound Station 2008-2009” dla modelu B&W Zeppelin
- Tytuł „European Loudspeaker 2009-2010” dla modelu B&W CM9
- Tytuł „European High-End Loudspeaker 2010-2011” dla modelu B&W 805 Diamond
- Tytuł „European Sound Station 2011-2012” dla modelu Bowers & Wilkins Zeppelin Air
- Tytuł „European Desktop Speakers 2011-2012” dla modelu Bowers & Wilkins MM-1
- Tytuł „European HT Subwoofer 2012-2013” dla modelu Bowers & Wilkins PV1D
- Tytuł „European HT Soundbar 2013-2014” dla modelu Bowers & Wilkins Panorama 2
- Tytuł „EUROPEAN LOUDSPEAKER SYSTEM 2014-2015” dla zestawu Bowers & Wilkins 683 S2
- Tytuł „EUROPEAN LOUDSPEAKER 2015-2016” dla modelu Bowers & Wilkins CM6 S2
- Tytuł „EUROPEAN HIGH-END LOUDSPEAKER 2016-2017” dla modelu Bowers & Wilkins 802 D3
- Tytuł „EISA LOUDSPEAKER 2019-2020” dla modelu Bowers & Wilkins 603
Bowers & Wilkins seria 700 – dlaczego warto?
Z dużą dozą prawdopodobieństwa można stwierdzić, że seria 700 stanowi „ucieleśnienie” perfekcji wykonania i jest przeznaczona nie tylko dla audiofilów poszukujących maksimum jakości i subtelności w kolumnach głośnikowych. Zespoły głośnikowe z serii 700 reprezentują dosłownie wszystko, co tak dobrze kojarzy się z firmą Bowers & Wilkins. Należy wymienić tu technologię Nautilus dostarczającą niezrównanego dźwięku i technicznej perfekcji. Tym samym seria 700 ustanawia nowy standard w wiodącym segmencie rynku głośników, zarówno do zastosowania w systemach stereofonicznych, jak i instalacjach kina domowego.
Głośniki Bowers & Wilkins 700 z nowej generacji S3, będą niejednokrotnie najlepszą propozycją, jeśli słuchacz poszukuje wyrafinowanych głośników do systemu stereo albo głośników do kina domowego. Nie bez znaczenia jest też szerokość oferty. Wśród nich znajdują się zarówno głośniki podłogowe oraz podstawkowe, a każda z konstrukcji podparta jest wieloletnim procesem badawczym, rozciągającym się na wszystkie wymienione w tym artykule serie głośników.
Jeśli chcą Państwo lepiej poznać możliwości najnowszej generacji kolumn głośnikowych z serii 700 firmy Bowers & Wilkins, zachęcamy do kontaktu z jednym z salonów sprzedaży Top Hi-Fi & Video Design. Pracujący tam doradcy pomogą Państwu sprawdzić wybrane modele w odpowiednio skonfigurowanym systemie audio, dostosowanym do Państwa preferencji. Poznaj Ekspertów Dobrego Brzmienia.
Dowiedz się więcej o sprzęcie audio i uczyń słuchanie muzyki jeszcze przyjemniejszym:
- Pathos – historia firmy, proces produkcyjny urządzenia
- Słuchawki Bowers & Wilkins Px7 S2 – przywiązanie do jakości, prywatny koncert – recenzja Top Hi-Fi
Poznaj też nasze artykuły o muzyce i filmie:
- Queen: „Face It Alone”. Zespół udostępnił zapomniany kawałek. Jeszcze z Freddiem!
- Szykujcie głośniki! Oto 6 seriali o muzyce z fantastyczną ścieżką dźwiękową.
Komentarze