Poprzedni
Następny

Audio z komputera

Pod pojęciem "komputerowe audio" rozumie się przede wszystkim odtwarzanie nagrań z plików cyfrowych, do czego paradoksalnie komputery jako takie nie zawsze są potrzebne.

Zatem czym jest? Obejmuje szerokie spektrum rozwiązań, sposobów i środków. Począwszy od iTunes®, strumieniowania muzyki i podcastów aż po oglądanie filmów na YouTube czy programów telewizyjnych. Na bazie dzisiejszych komputerów budowane są centra, które łączą ludzi z ogromnym światem cyfrowej rozrywki. Komputerowe odtwarzanie dźwięku może być tak proste, jak odtwarzanie plików lub strumieniowanie na przenośnym odtwarzaczu multimedialnym, taki jak iPod®, iPad® lub praktycznie każdy smartfon, np. iPhone® albo telefon z systemem Android ™.

Można jednak korzystać z cyfrowej rozrywki w sposób zdecydowanie bardziej wyrafinowany. Umożliwiają to systemy zbudowane ze specjalistycznych high-endowych urządzeń, jak np. Digital-Audio Converter (aka DAC).

Audioquest Beetle

Za ich pośrednictwem bezstratny 16-bitowy / 44,1 kHz plik muzyczny może brzmieć znacznie lepiej niż płyta CD, z której został zgrywany. Każdy jest odtwarzany w czasie rzeczywistym, a 24-bitowy plik muzyczny o wysokiej rozdzielczości 88,2 kHz może naprawdę konkurować z pięknym dźwiękiem pochodzącym z dobrze zrealizowanej płyty winylowej i to bez wad, typowych dla tego nośnika.

Świetny dźwięk jest możliwy, ale nie jest on automatyczny. Podobnie, jak prawidłowe ustawienie geometrii w gramofonie analogowym warunkuje jego najlepsze brzmienie, niezbędna jest wiedza, aby zoptymalizować sprzęt i oprogramowanie, które określi granice wydajności dźwięku w komputerze.

1. Najprostsze rozwiązania

Kabel

Najprostszym sposobem na podłączenie komputera do systemem audio, i to bez potrzeby kupowania dodatkowych urządzeń, jest zastosowanie odpowiedniego przewodu. Każdy komputer, niezależnie czy jest to laptop czy model stacjonarny, ma wyjście słuchawkowe 3,5 mm, czyli tak zwanego mini-jacka. Jaki więc problem w tym, aby zamiast podłączać do tego gniazda plastikowe głośniczki lub słuchawki, kupić odpowiednio długi kabel zakończony z jednej strony 3,5-mm jackiem, a z drugiej - dwoma wtykami RCA? Przewód tego typu można kupić już za kilka złotych. Nawet jeśli potrzeba nam na przykład trzy lub pięć metrów (bo komputer stoi daleko od wzmacniacza), to nie stanowi to żadnego problemu. Kilkanaście lub co najwyżej kilkadziesiąt złotych – i to wszystko.

Jeśli nie urządza nas najtańszy drucik, przewody tego typu oferuje co najmniej kilka firm zajmujących się poważnym okablowaniem np. Audioquest. Często takie łączówki funkcjonują w ich katalogach jako kable do iPoda lub po prostu jako interkonekty Jack-RCA lub Jack-Phono.

Niestety rozwiązanie to nie zapewnia optymalnego dźwięku. Nawet zastosowanie wyższej klasy przewodu niczego nie gwarantuje. Im dłuższy jest przewód tym mniej prawdopodobne jest uzyskanie dźwięku naprawdę wysokiej jakości.

Problemem są także różnego rodzaju zakłócenia, trzaski i przydźwięki towarzyszące słuchaniu muzyki w ten sposób. Wystarczy przy braku sygnału z komputera podkręcić nieco głośność, aby przekonać się, czy jest rzeczywiście cicho, czy jednak z głośników dobiega jakieś buczenie lub coś w rodzaju szelestu. Można oczywiście nie robić z tego problemu i uznać, że połączenie komputera ze sprzętem za pomocą pojedynczego kabla jest najwygodniejsze. Nie zaszkodzi jednak przekonać się, że można to zrobić lepiej.

Karta dźwiękowa

Karty mogą być zewnętrzne (autonomiczne) i wewnętrzne. O ile te pierwsze współpracują z każdym rodzajem komputera, to drugie już nie. Są oczywiście zarezerwowane dla posiadaczy komputerów stacjonarnych. Korzyścią jest możliwość rozbudowy i wprowadzania zmian sprzętowych bez konieczności wyrzucania całego komputera na śmietnik. Jeśli tylko dysponujemy w miarę nowoczesnym pecetem, możemy pomyśleć o zainstalowaniu w nim poważnej karty dźwiękowej, czyli polecanej przez audiofilów lub profesjonalistów.

Zaletą takiego rozwiązania jest względna prostota, nie gorsza niż w przypadku zastosowania samego przewodu z wtykami mini-jack i RCA. Warto jednak pomyśleć o dobrej klasy łączówce, analogicznie jak w przypadku łączenia konwencjonalnego odtwarzacza ze wzmacniaczem.

Ewidentną korzyścią jest też brak jakichś specjalnych ograniczeń w kwestii jakości odtwarzanych plików. W przypadku „porządnych” kart dźwiękowych, zazwyczaj wyposażonych w przetworniki 24-bitowe, nie będzie kłopotów z odtwarzaniem materiału o wysokiej rozdzielczości 24bit/192kHz. A zatem będziemy mogli odtwarzać niemal wszystko, co nam się trafi.

Niedogodnością może być szum pracy samego komputera, o czym będzie dalej.

Przetwornik

Wiele lat temu przetworniki cyfrowo-analogowe (DAC) funkcjonowały w audiofilskim świecie wyłącznie jako urządzenia służące do poprawy brzmienia odtwarzaczy CD. Obecnie ich funkcjonalność została rozszerzona także do słuchania muzyki z komputera i nie ma przy tym znaczenia, czy będzie to duży pecet, laptop czy nawet maleńki netbook z 10-calowym ekranem. Ważne, żeby miał gniazdo USB i system operacyjny umożliwiający współpracę z danym modelem przetwornika. DAC może przybrać niemal dowolną formę i rozmiary. Najczęściej spotykane są urządzenia wielkości dysku zewnętrznego lub ewentualnie małego wzmacniacza, wyposażone w najczęściej używane złącza i funkcje - wejście USB i wyjście analogowe w formie dwóch gniazd RCA, a na dokładkę na przykład cyfrowe wyjście koaksjalne lub optyczne, gniazdo słuchawkowe lub jakieś inne udogodnienia. Niektóre przybierają bardzo małe rozmiary i są zaprojektowane również w celu podłączenia do nich słuchawek np. Audioquest Dragonfly.

NAD D1050

Niemniej jednak jeżeli będziemy chcieli wycisnąć z takiego urządzenia jak najwięcej, to będziemy musieli zdecydować się na bardziej okazały przetwornik, kosztujący niestety tyle, co niejeden bardzo porządny odtwarzacz CD. I nie będzie to przesadą, ponieważ wielu audiofilów traktuje te źródła dźwięku równorzędnie, a nawet czasami wskazując na przetwornik jako ten lepszy pod względem brzmienia.

Zalety przetwornika? Przede wszystkim wysoka jakość brzmienia.

A co w zamian? Niedogodności związane z ustawieniem i podłączeniem kolejnego urządzenia. Wiele troski może wymagać także zapewnienie pełnej kompatybilności z systemem operacyjnym, z którego korzystamy.

Streamer

Streamery pojawiły się na rynku mniej więcej w tym samym momencie, co przetworniki służące do odtwarzania plików z komputera. Pomysł jest jednak trochę inny - streamer należy podłączyć do domowej sieci LAN (stąd urządzenia te nazywane są również odtwarzaczami sieciowymi) i słuchać czego tam chcemy - plików z komputera lub dysku NAS, radia internetowego, a nawet muzyki z telefonu lub tabletu. Połączenie z siecią może być zarówno przewodowe (RJ-45) jak i bezprzewodowe (Wi-Fi). Niektóre streamery mogą również pełnić rolę zwykłego przetwornika DAC. Możliwym jest sterowanie odtwarzaczem za pomocą dedykowanej aplikacji na urządzenia z systemem iOS lub Android. Co więcej istnieją nawet streamery zupełnie pozbawione przycisków, które można obsłużyć jedynie w ten sposób. Z tego względu streamer to już tak naprawdę nie tyle sposób na podłączenie komputera do sprzętu audio, co zastąpienie go urządzeniem będącym w istocie elementem systemu Hi-Fi.

O zaletach i wadach tego rozwiązania decyduje wyposażenie danego modelu oraz cena. Te lepiej brzmiące zazwyczaj są droższe.

Co wybrać?

Każde rozwiązanie będzie miało swoich zwolenników i przeciwników. O wyborze zdecyduje cena, wygoda i funkcjonalność. Proste połączenie komputera ze sprzętem audio za pomocą pojedynczego przewodu Jack-RCA ma swoje zalety, ale dla prawdziwego audiofila jest prawie nie do zaakceptowania, niestety z powodu nie najlepszej jakości dźwięku. Karta dźwiękowa jest dobrym i praktycznym pomysłem, i to w niezbyt wygórowanej cenie. Oferuje brzmienie porównywalne z droższymi przetwornikami, ale jest jednak rozwiązaniem, na które zdecydują się głównie użytkownicy komputerów stacjonarnych. Przetwornik DAC wydaje się opcją gwarantującą wysoką jakość brzmienia, a także dość praktyczną i rozwojową. Streamery są natomiast opcją dla tych, którzy do słuchania plików nie chcą w ogóle używać komputera. Nie jest jednak powiedziane, że jest to opcja prostsza, a na pewno nie mniej kosztowna.

2. Komputer

Komputer może być świetnym rozwiązaniem. Urządzenie przenośne, zasilane z baterii (akumulatorów) sprawi mniej kłopotów, jeśli chodzi o generowane zakłócenia. Jest jednak środowiskiem zamkniętym, w którym trudno jest wymienić któryś z podzespołów na inny, lepszy, o większej pojemności czy wydajności. Konstrukcje stacjonarne pod tym względem mają znacznie więcej do zaoferowania. Tu właśnie ujawnia się jedna z największych zalet takich maszyn - możliwość rozbudowy i wprowadzania zmian sprzętowych bez konieczności wyrzucania całego komputera na śmietnik. Jeśli tylko dysponujemy w miarę nowoczesnym pecetem, możemy pomyśleć o zainstalowaniu w nim poważnej karty dźwiękowej.

Godne uwagi są tylko te modele, które polecają audiofile i profesjonalni dźwiękowcy. Zazwyczaj zamiast wielu różnokolorowych wyjść 3,5 mm (jak ma to miejsce w kartach wielokanałowych) mają z tyłu jedynie dwa gniazda RCA lub 6,3-mm jacki standardowo stosowane w studiach nagraniowych. Nas interesuje oczywiście standardowe wyjście analogowe w postaci pary gniazd RCA (chinch). Montaż takiej karty jest zazwyczaj wyjątkowo łatwy. Można oczywiście zdecydować się na kartę zewnętrzną.

Plusem takiego rozwiązania jest prostota. Wystarczy dobrej jakości przewód połączeniowy. Jeżeli wybierzemy "porządną" a nie najtańszą kartę dźwiękową, to będziemy mogli odtwarzać wszystko, łącznie z materiałem o wysokiej rozdzielczości np. 24bit/192kHz.

Niestety trzeba pamiętać o wyciszeniu komputera. Jeżeli ma pełnić rolę źródła dźwięku, nie może być głośniejszy niż odtwarzacz CD. Producenci podzespołów komputerowych biorą jednak pod uwagę ten aspekt ich użytkowania i często zdarza się już, że kompletny komputer stacjonarny nawet bez żadnych udoskonaleń spokojnie nadaje się do postawienia w salonie i nie przeszkadza w słuchaniu muzyki. Jeżeli nie, to czeka nas przełożenie całego wnętrza do wysokiej jakości obudowy. Ponadto musimy zastosować chłodzenie pasywne, cichy zasilacz i wentylatory.

Od strony funkcjonalnej może to być najmądrzejsze rozwiązanie, zwłaszcza dla osób, które bardzo często korzystają z komputera, a nawet rzadko go wyłączają.

Komputery MAC Mini działają na podobnej zasadzie, ale wymagają nieco uwagi przy konfiguracji. Zewnętrzny twardy dysk, kopie bezpieczeństwa i odświeżanie oprogramowania to niby nic wielkiego, ale nie każdemu to odpowiada. Pracując na bazie iTunesa ripuje płyty automatycznie, podobnie jak iMAC. Połączenie z iPadem i z aplikacją Remote - jako sterownikiem - tworzy znakomity duet. Apple ma na rynku pięć modeli, wszystko pod swoją kontrolą i wszystko działa.

W przypadku PC są tysiące dostępnych konfiguracji, więc najlepiej zbudować dedykowaną maszynę - tylko do audio. Jeśli używa się komputera do wielu różnych zastosowań, to szansa, że coś się wyłoży, niestety wzrasta. Komputery są relatywnie tanie w stosunku do innych urządzeń audio. To obecnie najpopularniejsze rozwiązania.

3. Jak podłączyć to do sprzętu audio?

Dostęp do cyfrowej biblioteki muzycznej z domowego zestawu (-ów) rozrywki może być zrealizowane w najprostszy sposób pojedynczym połączeniem HDMI, Toslink optycznym lub nawet analogowym kablem stereo mini-RCA bezpośrednio z komputera. Można też, zamiast przejść bezpośrednio z komputera do systemu domowej rozrywki, można także przesyłać strumieniowo zawartość z komputera do przystawki Set Top Box podłączonej do amplitunera AV lub procesora dźwięku przestrzennego. Apple TV® i Roku® to świetne przykłady - małe pudełko, jeden kabel HDMI i wszystko gotowe. System działa. Ale pierwszym krokiem jest ustalenie, w jaki sposób podłączyć komputer do systemu audio.

ANALOG: Wszystkie nowoczesne komputery są wyposażone w wewnętrzną kartę dźwiękową i analogowe wyjście słuchawkowe 3,5 mm. Ten terminal może być użyty do podłączenia słuchawek, wzmacniacza lub podłączenia pary zasilanych głośników stacjonarnych do komputera. Takie połączenie skutkuje użyciem przetwornika cyfrowo-analogowego wbudowanego w komputer, który zazwyczaj nie jest rozwiązaniem o wysokiej jakości. W celu poprawy parametrów i brzmienia można zakupić nieoryginalne karty dźwiękowe z tradycyjnymi stereofonicznymi wyjściami analogowymi za pomocą gniazd RCA.

S/PDIF: (Sony / Philips Digital InterFace.) S / PDIF to połączenia cyfrowe koncentryczne i optyczne Toslink, które stały się wszechobecne w świecie elektroniki użytkowej, na pokładzie praktycznie każdego odbiornika AV i procesora dźwięku przestrzennego wyprodukowanego począwszy od lat 90. i dziesiątkach zewnętrznych przetworników DAC. Niektóre komputery są wyposażone w wyjście cyfrowe Toslink lub koncentryczne. Komputery Mac są wyposażone w wyjście słuchawkowe, które może być jednocześnie optycznym cyfrowym wyjście audio Toslink, gdy jest używane z odpowiednim kablem. W przeciwnym razie do komputera można dodać kartę wyjściową S / PDIF. Ponadto dostępnych jest wiele urządzeń, które konwertują USB na S / PDIF, umożliwiając używanie komputerów jako źródła tradycyjnego sprzętu elektronicznego ze sprzętem S / PDIF. S / PDIF to jednokierunkowe (jednokierunkowe) połączenie cyfrowe zdolne do przesyłania sygnałów cyfrowych obejmujących pewną liczbę cyfrowych formatów, w tym nieskomprymowany sygnał w postaci 16-bitów / 44,1 kHz (PCM) używany tradycyjnie do kodowania płyt kompaktowych.

S / PDIF nie ma zdefiniowanej szybkości transmisji danych i dlatego jest kompatybilny z cyfrowymi plikami muzycznymi o wysokiej rozdzielczości do 24 bitów / 192 kHz. Oryginalny sygnał zegara taktującego jest pobierany z cyfrowego pakietu danych dźwiękowych za pośrednictwem odbiornika PLL (Phase-Locked Loop), który może być podatny na cyfrowe błędy synchronizacji, takie jak jitter. Istnieje jednak szereg wyrafinowanych i dojrzałych rozwiązań, które korygują oscylacje. Wydajność może być największa i najlepsza. S / PDIF oferuje połączenie niezawodne do 20 metrów w kablu długość.

Połączenie optyczne TosLink jest zdecydowanie gorsze brzmieniowo od połączenia koaksjalnego. Optyczny przewód cyfrowy należy stosować tylko wtedy, gdy komputer lub urządzenie nadawcze ma ewidentnie zły zasilacz, wnoszący zakłócenia lub przydźwięk sieciowy i jest to jedyny sposób na rozwiązanie tego problemu. Przy zasilaniu bateryjnym na ogół nie ma wspomnianych problemów. Jeżeli decydujemy się na przewód optyczny warto zainwestować w model o podwyższonych parametrach jakościowych, zwłaszcza dotyczących stopnia czystości. Najlepsze są przewody z kwarcu, natomiast z te włókien syntetycznych charakteryzują się pewną miarą zmętnienia, powodującą wzrost zniekształceń typu jitter.

HDMI / Mini Display Port

Przewody HDMI stały się wideo wśród komponentów elektroniki użytkowej standardowymi cyfrowymi interkonektami audio/wideo. Wielu producentów komputerów uznało ten fakt i w konsekwencji coraz więcej komputerów jest wyposażonych w to połączenie. HDMI zapewnia dwukierunkową komunikację między podłączonymi urządzeniami. Jeśli urządzenie HDMI oferuje funkcję cyfrowego dźwięku, wymagana jest obsługa stereofonicznego PCM (nieskomprymowanego), formatu podstawowego. Problemy z zegarem i drgania często utrudniają odtwarzanie dźwięku HDMI. Inne formaty są opcjonalne, z HDMI umożliwiającym do 8 kanałów nieskomprymowanego dźwięku z głębią bitową do 24 bitów i częstotliwością próbkowania równą 192 kHz. HDMI obsługuje także starsze, skomprymowane cyfrowo formaty audio, takie jak Dolby® Digital i DTS, oraz do 8 kanałów DSD audio (kodowanie cyfrowe używane na płytach Super Audio CD). Interfejs HDMI 1.3 i 1.4 obsługuje bezstratne skomprymowane audio w postaci Dolby TrueHD i DTS-HD Master Audio, z których każdy może obsługiwać do 7.1 kanałów audio o wysokiej rozdzielczości.

Audioquest HDMI Cinnamon 1,5m

USB

USB oznacza Universal Serial Bus. Wszystkie nowoczesne komputery Mac i Windows mają jeden lub więcej portów USB i zawierają niezbędny osprzęt do USB oraz umożliwiają obsługę sterowników urządzeń. Zgodnie z nazwą, jest to rzetelnie opracowany, uniwersalny otwarty standard. W rezultacie liczba produktów audio komputerowych na rynku elektroniki użytkowej korzystających z interfejsu USB jest znaczna i wciąż rośnie. Organizacja USB.org ustanowiła zestaw otwartych standardów, który umożliwia każdemu producentowi dostęp do kart USB w technologii carte blanche. USB oferuje dwukierunkową komunikację i doskonały potencjał wydajności audio. Może działać w trybie asynchronicznym lub adaptacyjnym. Rozróżnienia te zostaną wyjaśnione w dalszej części tego przewodnika. Przewody USB są ograniczone do 5 metrów, chyba że używany jest wzmacniacz lub aktywny konwerter USB-Ethernet.

FireWire: FireWire®, znany również jako IEEE1394, został opracowany jako szybka magistrala szeregowa, która może przenosić duże ilości danych w czasie rzeczywistym z prędkością do 800 Mb / s. Odtwarzanie cyfrowych plików muzycznych FireWire oferuje doskonały potencjał wydajności, ponieważ może działać zarówno w trybie transferu asynchronicznego, jak i adaptacyjnego. Chociaż każdy komputer z połączeniem FireWire będzie posiadać wymagane sterowniki, które pozwolą komputerowi komunikować się i przesyłać dane do i z zewnętrznego dysku twardego FireWire, to urządzenia audio FireWire, takie jak DAC, wymagają specjalnych sterowników, aby komputer mógł komunikować się z urządzeniem. Ponieważ nie ma uniwersalnego urządzenia audio FireWire sterowniki wbudowane w systemy operacyjne Mac OS X lub Windows. FireWire oferuje również komunikację dwukierunkową i maksymalnie do 5 metrów kablem.

Ethernet:

Połączenie Audio over Ethernet (AoE) zostało opracowane dla dźwięku o wysokiej wierności i niskim opóźnieniu, oferujące niski poziom zniekształceń i wysoką wydajność. Istnieje kilka różnych i niekompatybilnych protokołów dla AoE, z których niektóre, takie jak UPnP (Universal Plug N 'Play) i DLNA (Digital Living Network Alliance). Używając kabla kategorii 5/6/7, każdy protokół może na ogół transmitować aż 64 kanałów audio przy 48 kHz. Niektóre z nich mogą przesyłać sygnały z częstotliwością próbkowania sięgającą nawet 192 kHz, a także z bitową głębią do 32-bitów z odpowiednią redukcją pojemności kanału. Ethernet oferuje niezawodne połączenie o maksymalnej długości kabla 100 metrów. Istnieje wiele doskonałych produktów takich jak: Sonos®, Meridian-Sooloos®, Linn®, Naim i Squeezebox (by wymienić tylko kilka marek), które przenoszą cyfrowe pliki muzyczne i dane audio między komputerem lub dyskiem twardym NAS a cyfrowym urządzeniem audio lub domowym systemem rozrywki Ethernet. Chociaż wydajność w porównaniu z Ethernetem może być znakomita, w takim czy innym stopniu systemy niektórych z tych producentów wymagają firmowych komponentów tej samej marki do połączenia ich razem w sieć, tworząc coś w rodzaju "zamkniętego systemu". Chociaż to nie jest ograniczenie wydajności w jakimkolwiek sensie, to należy o tym pamiętać podczas planowania systemu.

Transmisja Wi-Fi

Jak sama nazwa wskazuje, nie ma przewodów, potrzebnych do przesyłania cyfrowych plików muzycznych pomiędzy komputerami w sieci bezprzewodowej lub z komputera do systemu domowej rozrywki. Przykładami są urządzenia Sonos i Squeezebox, podobnie jak funkcja AirPlay firmy Apple. Istnieją jednak pewne ograniczenia zarówno pod względem wydajności dźwięku, jak i rozmiarów plików muzycznych, które należy uwzględnić. Tak czy owak, Wi-Fi może być jednak bardzo wygodne.

Apple sprzedaje również proste, niedrogie skrzynki Airport Express®, które można podłączyć dowolnego gniazdka sieciowego i przesyłać strumieniowo muzykę z dowolnej biblioteki iTunes w sieci (na komputerze Mac lub komputerze z systemem Windows) za pomocą Wi-Fi. Ponadto trzeba podłączyć zwykły przewód z mini-jackiem lub optyczne połączenie audio Toslink do zasilanego głośnika lub wzmacniacza, który ma generować dźwięk.

Połączenia przewodowe i bezprzewodowe – kiedy bardziej tracimy na jakości?

Połączenia przewodowe oferują znacznie lepszą jakość dźwięku w porównaniu do połączeń bezprzewodowych. Decyduje o tym przepustowość samego połączenia oraz odporność na zakłócenia. Z tego też względu urządzenie nadawcze (źródło dźwięku) powinno być przewodowe, natomiast sterowanie, czy zarządzanie plikami może być bezprzewodowe, niezależnie od tego za pomocą jakiego urządzenia się to odbywa (np. iPad albo drugi komputer). Połączenie bezprzewodowe przy przesyłaniu plików (treści) muzycznej, jest akceptowalne tylko w przypadku mniej krytycznych zastosowań, np. jedynie w celach rozrywkowych, ponieważ nie oferuje on najwyższej jakości.

Jak się mają do siebie USB synchroniczne i asynchroniczne

Przetworniki DAC USB asynchroniczne kontrolują komputer, adaptatywne zaś są kontrolowane przez komputer. Pod względem brzmieniowym lepiej wypadają te pierwsze, chociaż można spotkać znakomicie brzmiące konstrukcje drugiego rodzaju.

 

Typy i stopnie kompresji dźwięku w nagraniach audio i wideo

 

NAZWA

STOPIEŃ KOMPRESJI

ZASTOSOWANIE

PRZEPUSTOWOŚĆ

TWÓRCA

LPCM *

Bez kompresji

Odtwarzacze CD

6,1 Mb/s

Opatentowany przez Philips / Sony

Dolby Digital AC3

1:12

Kina, wideo

640 kb/s

Dolby Laboratories, dźwięk wielokanałowy

DTS

1:3

Kina, wideo

1,4 Mb/s

DTS, dźwięk wielokanałowy

MPEG-1 Layer 1

1:4

uniwersalne

390 kb/s

Moving Pictures Expert Group (1992)

MPEG-1 Layer 2

1:8

uniwersalne

260 kb/s

Moving Pictures Expert Group (1994)

MPEG-1 Layer 3

1:12

uniwersalne

130 kb/s

MP3 (opracowany w Instytucie Frauenhofer, Erlangen, Niemcy, 1987)

MPEG-2 / AAC

ustawiany

Internet

48-128 kb/s

Apple

ATRAC

ustawiany

Mini-disc

48-352 kb/s

Sony

WMA

ustawiany

komputery

128-768 kb/s

Microsoft

OGG

ustawiany

komputery

64-400 kb/s

Vorbis

Dolby True HD

Bez kompresji

Kina, wideo, HDTV

18 Mb/s

Dolby Laboratories, dźwięk wielokanałowy

Dolby True HD High Resolution Audio

Z kompresją (ustawianą) lub bez

Kina, wideo, HDTV

6 Mb/s

Dolby Laboratories, dźwięk wielokanałowy

DTS-HD Master Audio

Bez kompresji

Kina, wideo, HDTV

24,5 Mb/s

DTS, dźwięk wielokanałowy


* linear pulse code modulation

4. Formaty plików – jakich używać

Stratny charakter najpopularniejszego formatu kompresji (MP3) w zasadzie dyskwalifikuje go do zastosowań audiofilskich. Chcąc przechować muzykę w postaci bezstratnej, należy wybierać między surowymi plikami WAV a formatami kompresji bezstratnej.

Standardowy plik WAV pochodzący ze zgrania płyty CD, charakteryzuje się przepływnością 1411 kilobitów na sekundę (kb/s). Oznacza to, że każda minuta nagrania audio zajmuje około 10 MB. Nie jest to mało, choć to i tak mały ułamek objętości zajmowanej przez pliki wideo o rozdzielczości HD. Chcąc skorzystać z bezstratnej kompresji dźwięku, powinniśmy wybrać przede wszystkim format (formaty) kompatybilny z urządzeniem, które stanie się źródłem dźwięku.

Najpopularniejszymi formatami kompresji bezstratnej (ang. lossless) są FLAC (Free Loseless Audio Codec) oraz APE (Monkey’s Audio). Oba są w pełni darmowe. FLAC to kodek bardziej popularny w odtwarzaczach stacjonarnych i przenośnych, ale charakteryzujący się nieco gorszym współczynnikiem kompresji aniżeli APE.

Współczynnik kompresji oblicza się dla poszczególnych gatunków muzycznych i przy różnym poziomie kompresji. Średni współczynnik dla FLAC wynosi 0,6, zaś dla APE – 0,57. Oznacza to, że każda minuta oryginalnego nagrania pod postacią pliku FLAC zajmie 6MB, zaś jako plik APE – 5,7 MB. Oszczędność jest więc niebagatelna.

W związku z tym, że miejsce odtwarzacza płyt kompaktowych w naszym systemie ma zająć urządzenie wyposażone w pamięci masowe, to muszą być one na tyle pojemne, by możliwe było zmagazynowanie kolekcji muzycznej pod postacią plików audio kodowanych bezstratnie. Zatem powinniśmy planować przestrzeń danych, patrząc przez pryzmat wcześniej proponowanych formatów bezstratnych: od 5,7 do 10 MB na każdą minutę nagrania. Oczywiście w przypadku nagrań typu „Studio Master”, o rozdzielczości i próbkowaniu wyższych niż z płyt CD, potrzebna pojemność jest znacznie większa. Do nagrań 24 bity / 96 kHz jest to konkretnie czynnik 3,26.

Skąd brać nagrania?

Podczas gdy wielu z nas rozpocznie naszą muzyczną podróż przez zgrywanie własnej biblioteki płyt CD, to warto wiedzieć jakie są najlepsze sposoby na zdobycie nowej muzyki do naszej cyfrowej biblioteki muzycznej. iTunes i Amazon nie są jedynymi dostępnymi źródłami.

Kupno i zgranie płyty CD

Wykorzystanie płyt CD jako materiału do budowy cyfrowej biblioteki muzycznej brzmi przynajmniej trochę staroświecko, prawda? Ale jeśli jesteście nastawieni na jakość i słuchacie mainstreamowego rocka i popu, to niestety bardzo niewiele nagrań tego typu jest obecnie dostępnych do pobrania w wysokiej rozdzielczości (24-bit). Jak będzie to opisane dalej, żadna z obecnych transmisji strumieniowych lub platforma do pobierania plików nie mogą się równać z nieskomprymowaną (1411 kb / s) rozdzielczością 16-bitów / 44,1 kHz, znacznie przewyższającą nawet strumieniowanie lub pliki AAC lub MP3 i to o najwyższej przepływności (maksymalne prędkości transmisji to 320 kb / s, a iTunes Plus to 256 kb / s). Oprócz wyższej jakości dźwięku, kupno płyt CD jest często tańsze niż zakup bezstratnej lub nieskomprymowanej muzyki 16-bit / 44,1 kHz do pobrania, a dzięki usługom wysyłkowym, takim jak Amazon Prime, zakupy będą odbywać się sprawnie. Nic nigdy nie stoi na przeszkodzie, aby mieć fizyczną kopię zapasową. Płyta nadal ma swoje miejsce, także w epoce komputerowego audio.

Kupuj pliki do pobrania

Kupowanie muzyki, polegające na tym, że kupujesz plik muzyczny lub pliki i są one przechowywane lokalnie na komputerze, a muzyka należy do Ciebie, to obecnie dominujący model dystrybucji muzyki cyfrowej. Podczas gdy sam termin "pobieranie" może kojarzyć się ze stratnym skomprymowanym dźwiękiem pochodzącym z iTunes lub Amazon, to pojawia się zupełnie nowy i dynamicznie rozwijający się świat muzyki o wysokiej rozdzielczości do pobrania. HDTracks® w USA (hdtracks.com), HighResAudio w Niemczech (highresaudio.com) i inni dostawcy treści oferują pliki muzyczne o natywnych rozdzielczościach znacznie większych niż 16-bitowe / 44,1 kHz płyty CD. Należy pamiętać, że choć większość tej muzyki może nie należeć do głównego nurtu rocka czy popu, to obserwuje się zmianę. Artyści tacy jak Madonna, M83, Nine Inch Nails i Boba Marleya Estate zdają sobie sprawę z tego, że zmiany są nieuniknione i „wiszą” w powietrzu, więc oferują pliki do pobrania z wyższą niż CD rozdzielczością.

Pliki do pobrania w wysokiej rozdzielczości mają zazwyczaj 24 bity, a częstotliwość próbkowania między 48 kHz a 192 kHz. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że o ile może wzrosnąć częstotliwość próbkowania, co znakomicie wygląda na papierze, to najbardziej znacząca poprawa wynika z zwiększenia głębi bitowej. 24-bity oferują 256-krotność danych 16-bitowej długości słowa cyfrowego (rozdzielczość jakości CD). Nie oznacza to zmniejszenia znaczenia częstotliwości próbkowania, ponieważ obie te wielkości są ważne i przyczyniają się do poprawy dźwięku.

Bezpłatne (i legalne!) Pliki do pobrania koncertów

Wielu artystów przyjęło nastawienie, że dzielenie się z fanami jest właściwe. W tym duchu artyści często pozwalają swoim fanom przynosić mobilne cyfrowe (i analogowe) rejestratory dźwięku na ich koncerty. Mogą one zostać "zalogowane", a następnie przechwycić bezpośredni kanał. Jest to pierwsza szansa, która może służyć jako pierwsza. Niektórzy doświadczeni fani mają urządzenia z możliwością przechwytywania 24-bit / 192kHz, podczas gdy inni wybierają skomprymowane pliki MP3. Witryny takie jak http://Archive.org zezwalają użytkownikom na przesyłanie tych plików, o ile dany artysta wyraża na to zgodnę. Motywacją dla wielu artystów jest to, że lubią tak nagrane programy i to że nie będzie można odmówić kupna biletu (i koszulki) następnym razem, gdy wystąpią w swoim rodzinnym mieście.

Usługi subskrypcji przesyłania strumieniowego

Wynająć czy posiadać, oto jest pytanie ... Tak jak Napster® i iTunes obaliły tradycyjny kanał detalicznej muzyki, streaming jest w trakcie tworzenia kolejnej rewolucji w naszym sposobie konsumpcji i odkrywania nowej muzyki. Chociaż pobieranie plików do pobrania jest nadal popularne, usługi subskrypcji strumieniowej, takie jak Pandora®, MOG i Spotify ™, oferują konsumentom dostęp do szerokiej gamy muzyki za niewielką kwotę. Za jedyne 10 USD miesięcznie użytkownicy mogą mieć dostęp do dziesiątek milionów utworów skategoryzowanych według nowych wydań, gatunku, polecanych artyści itp. ... Ponadto większość usług przesyłania strumieniowego oferuje ich własne unikalne zaawansowane funkcje wyszukiwania, takie jak zdolność dopasowania artysty / utworu Pandory.

Strumieniowanie nie jest (jeszcze ...) jakościowo równe płycie Compact Disc (prędkość transmisji danych zazwyczaj mieści się w zakresie od 128 kb / s do 320 kb / s w porównaniu do 1411 kb / s płyty CD), wiele usług przesyłania strumieniowego przekroczyło już jakość oferowaną przez usługi pobierania plików do pobrania, takich jak iTunes i Amazon. W rzeczywistości, podczas gdy iTunes i Amazon oferują pliki muzyczne do 256 kb / s, usługi takie jak MOG i Spotify oferują strumieniowanie z szybkością 320 kb / s. Oznacza to, że dana piosenka z MOG lub Spotify może brzmieć lepiej niż ta sama piosenka kupiona i pobrana z niektórych serwisów w wyżej wspomnianych sklepach internetowych.

Chociaż oczywistą wadą tego modelu jest to, że nie posiadasz muzyki, główną zaletą jest to, że masz dostęp do szerokiej gamy muzyki z całego świata. Te usługi subskrypcji oferują dostęp do muzyki z obu komputerów stacjonarny / laptop i urządzeń mobilnych, a Spotify jest nawet dostępny w niektórych odbiornikach AV. Ponadto mogą to zrobić subskrybenci MOG i Spotify - pobrać pełne albumy lub pojedyncze piosenki na swoje urządzenie mobilne (również określane jako "offline"). Muzyka pozostaje na tym urządzeniu tak długo, jak subskrypcja pozostaje aktualna. Gdy subskrypcja staje się nieaktywna, zawartość jest usuwana. Jest to funkcja szczególnie przydatna dla osób często podróżujących. Utworzenie nowej listy odtwarzania do następnej podróży jest łatwe. Ważne jest powiązanie sieci społecznościowych z tymi usługami. Dla tych, którzy używają Facebooka®, MOG i Spotify oferują funkcję (którą można włączyć lub wyłączyć), dzięki której dowiesz się, co teraz słuchają twoi znajomi. Nie ma lepszego odniesienia niż od przyjaciela.

Chociaż usługi przesyłania strumieniowego mogą nie być ostatnim słowem w "wysokiej wydajności", wygoda jest fantastyczna i jest to doskonały sposób na znalezienie nowej muzyki z bardzo małym ryzykiem finansowym. Streaming otwiera wiele nowych drzwi w coraz szerszym świecie muzyki.

(Zwykle za darmo) Podcasty

"Podcasting" istnieje już od jakiegoś czasu. Samo słowo "Podcast" pochodzi od neologicznej kombinacji Broadcast i iPod. Założeniem podcastów jest strumieniowe lub pobieranie programów syndykowanych, które można udostępniać i przenosić. Czasami są wolne, a czasami wymagają opłacania subskrypcji. Treści podcastingowe obejmują bogatą ofertę przedstawień muzycznych, wywiady, programy telewizyjne, książki i wiele innych. Każde inne mówione lub śpiewane „słowo” może być podcastem.

Doskonałym przykładem mocy podcastu jest Seattle, Washington's KEXP.org, który oferuje codzienne podcasty z występów w studio fantastycznych artystów. To doskonały sposób na usłyszenie muzyków w nieograniczonym, improwizującym otoczeniu. Ponadto niektóre "podcasty" oferują pobieranie o wyższej jakości (częstotliwość próbkowania do 48 kHz). Wspaniałe źródło do znajdowania i odkrywania nowych podcastów można znaleźć na podcast.com, a sklep iTunes oferuje szeroką gamę podcastów w subskrypcji. Nie wszystkie cyfrowe pliki muzyczne są tworzone w jednakowo dobry sposób.

Najlepszy dźwięk pochodzi z najlepszego materiału źródłowego

Niezależnie od tego, czy zgrywa się własną bibliotekę CD, czy pobiera się pliki do pobrania z serwisów muzycznych online, takich jak HDtracks, HighResAudio lub iTunes, wybór najlepszego formatu plików muzycznych i ustawień importowania będzie odgrywał ważną rolę w określaniu najwyższej jakości odtwarzania. Niestety, cyfrowe pliki muzyczne stały się synonimem niskiego bitrate i często gorszego brzmienia MP3 lub AAC (Advanced Audio Coding) plików do pobrania. MP3 i AAC to "stratne" formaty plików kompresji, które trwale eliminują większość danych z oryginalnego pliku muzycznego - czasami aż 90% oryginalnych danych! Na szczęście nie wszystkie cyfrowe pliki muzyczne są sobie równe. To nigdy nie jest tak naprawdę 1 i 0. iTunes może obsługiwać bezstratne skompresowane i nieskomprymowane pliki muzyczne o rozdzielczośći 32-bit / 384kHz. Pliki AAC o przepływności 256 kb / s są popularne w sklepie iTunes firmy Apple w postaci iTunes Plus, pliki MP3 i AAC mają różne szybkości przesyłania danych. Wyższe prędkości przesyłu danych, takie jak 256 kb / s lub nawet 320 kb / s, są również oferowane z wielu źródeł, a wynik jest wyraźnie lepszy. Ponadto pliki AAC lub MP3 o wyższych przepływnościach brzmią znacznie lepiej do typowych plików stratnych o niskiej przepływności. W coraz większej liczbie przypadków można uzyskać pliki muzyczne o wysokiej rozdzielczości z większą głębią bitową i wyższą częstotliwością próbkowania pobrane jako nieskomprymowane pliki lub pliki bez kompresji bezstratnej. Nieskomprymowane lub skomprymowane bezstratnie cyfrowe pliki muzyczne o wysokiej rozdzielczości mogą potencjalnie brzmieć znacznie lepiej niż płyty CD i skomprymowane pliki MP3 lub AAC. Tak więc, jeśli masz wybór w swoich plikach do pobrania, wybierz najwyższą szybkość transmisji danych / bitową głębię i najmniejszą kompresję, którą możesz uzyskać, a twoje uszy będą ci za to wdzięczne.

Podczas zgrywania własnych płyt CD do biblioteki masz większą kontrolę

W iTunes możesz wybrać większą szybkość transmisji MP3 i AAC (192 kb / s, 256 kb / s iTunes Plus lub 320 kb / s) dla swojej muzyki lub możesz zgrać i zapisać swoją muzykę przy użyciu nieskomprymowanego formatu audio, takiego jak AIFF lub kompresji bezstratnej w formacie taki jak Apple Lossless. Jak się dowiesz, metadane, takie jak tytuły piosenek, okładki albumów i inne funkcje zwiększające wygodę użytkowania można pobrać z Internetu lub bezpośrednio przez iTunes, JRiver i inny pakiet zarządzania i odtwarzania biblioteką muzyczną. Metadane to duże ulepszenie wygody korzystania z audio komputera do zarządzania biblioteką muzyczną, ale nie wszystkie formaty plików obsługują tę funkcję. Oto zestawienie rozpowszechnionych bezstratnych / nieskomprymsowanych formatów plików oraz ich mocnych i słabych stron:

Kompresja bezstratna Apple. Jest to opcja formatu pliku Apple w iTunes, która wykorzystuje "bezstratną" kompresję, która zmniejsza przechowywane dane do zaledwie połowy oryginalnego rozmiaru pliku muzycznego, ale przywraca bit-for-bit identyczny z oryginalnym plikiem muzycznym podczas odtwarzania. Proces nie różni się niczym od pliku zip, w którym duża ilość danych jest "spakowana" do mniejszego rozmiaru pliku do przechowywania i "rozpakowany" do pełnego rozmiaru po otwarciu. Pomimo takiego rozwiązania, technologia Apple, iTunes działający pod Windows XP / Vista / 7 jest w pełni kompatybilny z Apple Lossless z pełnymi funkcjami ripowania i odtwarzania, a Apple Lossless oferuje pełne wsparcie dla metadanych na obu platformach. Ponieważ oryginalny plik muzyczny jest odtworzony w postaci bit-for-bit, pliki Apple Lossless oferują wiele lepszy dźwięk niż stratne pliki MP3 i jest zgodny z wysoką rozdzielczością pliki muzyczne, w tym 24-bit / 192 kHz. Co ciekawe, odkryliśmy, że nieskomprymowane pliki muzyczne, takie jak WAV czy AIFF, mogą brzmieć lepiej niż bezstratnie formaty kompresji, takie jak Apple Lossless lub FLAC. Być może to dlatego nieskomprymowane pliki muzyczne nie wymagają dodatkowego kroku: "Rozpakowany" i przywrócony do oryginalnego pakietu danych PCM podczas odtwarzania w czasie rzeczywistym. Wystarczy posłuchać, a usłyszy się różnicę.

FLAC (Free Lossless Audio Codec). Podobnie jak kompresja bezstratna Apple, FLAC stosuje "bezstratną" kompresję, która zmniejsza rozmiar przechowywanego pliku muzycznego, ale następnie przywraca bit pakietu bit-bit identyczny z oryginalnym plikiem muzycznym podczas odtwarzania. Obsługuje audio w wysokiej rozdzielczości, w tym 24-bit / 192 kHz, a także obsługuje tagowanie metadanych i zachowa je metadane podczas tworzenia kopii zapasowej plików. Pomimo tego, że FLAC jest niezwykle powszechnym i akceptowanym formatem, nie jest obsługiwany przez iTunes. Oznacza to, że nie można zgrywać, przechowywać ani odtwarzać plików muzycznych FLAC za pomocą iTunes. Dostępnych jest wiele programów do konwersji plików FLAC do formatów plików zgodnych z iTunes, takich jak Apple Lossless, AIFF lub WAV, w tym Max (sbooth.org/max), Fluke (macupdate.com/app/mac/28768/fluke) lub DB Power Amp (dbpoweramp.com/dmc.htm).

Należy pamiętać, że pliki FLAC są plikami wysokiej jakości i do których są konwertowane MP3 lub AAC z trwale usunietą znaczną częścią danych z oryginalnego pliku muzycznego. Aby zachować integralność plików FLAC, ważne jest, aby były konwertowane na bezstratny lub nieskomprymowany format plików, taki jak Apple Lossless, AIFF lub WAV. Jest to nie tylko zalecane, ale wręcz niezbędne!

WAV (Waveform Audio File Format). WAV to format pliku muzycznego zdolny do przechowywania Linear PCM audio (cyfrowego formatu kodowania używanego na Compact Disc) w całkowicie nieskomprymowanej formie. Zgrywanie dysku CD i przechowywanie go w postaci nieskomprymowanego pliku WAV skutkuje przechowywaniem "bit perfect"; zgrany plik muzyczny jest identyczny z oryginalnym pakietem danych CD. Pliki WAV mogą również zawierać treść o wysokiej rozdzielczości z większą głębią bitową i częstotliwością próbkowania niż 16-bitowa / 44,1 kHz płyta CD - w tym 24-bit / 192 kHz. Nieskomprymowane pliki WAV mogą być zgrane i odtwarzane w iTunes i są bardzo wysokiej jakości. Jednak zajmują więcej miejsca na dysku twardym niż AAC, MP3, FLAC lub Apple Lossless. Pliki WAV mają jedno istotne ograniczenie - nie obsługują dołączonego oznaczania metadanych. Elementy takie jak okładki albumów, tytuły utworów i inne funkcje ułatwiające zarządzanie biblioteką muzyczną i odtwarzanie zostaną utracone w kolejnych generacjach (kopie zapasowe).

Jeśli już zgrałeś swoją muzykę jako pliki WAV, możesz przekonwertować je na AIFF za pomocą iTunes. To jest łatwe do zrobienia. Po prostu zaznacz wszystkie pliki WAV, które chcesz przekonwertować, a następnie użyj rozwijanego menu "Zaawansowane" z paska nawigacyjnego iTunes i wybierz "Konwertuj na AIFF". Upewnij się, że masz wystarczająco dużo dostępnego miejsca na dysku twardym, ponieważ spowoduje to tymczasowe podwojenie ilości pamięci zajmowanej przez pliki muzyczne, które chcesz przekonwertować. Gdy iTunes zakończy konwersję WAV do AIFF, możesz usunąć pliki WAV. Zwróć uwagę, że w przypadku plików o wysokiej rozdzielczości zalecamy używanie Maxa lub innego popularnego konwertera plików. iTunes nie dokona konwersji odtwarzać pliki muzyczne z wyższą częstotliwością próbkowania bez zmniejszania konwersji i zauważalnie obniżać jakość dźwięku. Konwersja poza programem iTunes spowoduje utratę dołączonych metadanych plików, ale ta niedogodność jest przeważają nad utratą jakości dźwięku, która spowodowałaby zmniejszenie częstotliwości próbkowania przy użyciu integralnej konwersji WAV-AIFF w iTunes.

AIFF (format pliku wymiany audio). AIFF jest podobny do WAV. Ta muzyka format pliku jest w stanie przechowywać nieskomprymsowany dźwięk Linear PCM. Zgrywanie dysku CD i przechowywanie go w postaci nieskomprymowanego pliku AIFF powoduje, że "zgrywalny" plik jest zapisywany z zgrywanym plikiem muzycznym identycznym z oryginalnymi danymi na dysku CD. Podobnie jak pliki WAV, pliki AIFF mogą również przechowywać pliki muzyczne o wysokiej rozdzielczości z dużą głębią bitową i częstotliwościami próbkowania, w tym 24-bit / 192 kHz. Pliki AIFF mogą być tworzone i odtwarzane w iTunes na Mac OS X i Windows XP / Vista / 7 i są bardzo wysokiej jakości. Ale oni również wymagają więcej miejsca na dysku twardym. Pliki AIFF obsługują trwałe oznaczanie metadanych, takie jak okładki albumów, tytuły utworów i inne funkcje ułatwiające zarządzanie biblioteką muzyczną i odtwarzanie. Kopie zapasowe plików muzycznych AIFF zachowują wszystkie metadane, co czyni AIFF najlepszym wyborem pod kątem wygody i wydajności. Przechowywanie cyfrowych plików muzycznych w formie bezstratnej lub nieskomprymowanej nie oznacza, że musisz zmniejszyć ilość muzyki zapisanej na iPodzie, telefonie iPhone lub urządzeniu mobilnym. iTunes umożliwia użytkownikom konwertowanie muzyki o wyższej przepustowości pliki do 128Kbps AAC w locie, gdy muzyka jest zsynchronizowana z telefonem komórkowym danego urządzenia. Nie ma potrzeby utrzymywania oddzielnego wysokiego i niskiego poziomu biblioteki bitrate.

Przechowywanie, dystrybucja i tworzenie kopii zapasowych muzyki

Przechowywanie

Soniczne korzyści wynikające z wyższych szybkości transmisji danych i bezstratnych plików muzycznych są namacalne i znaczące. Na szczęście miejsce na dysku twardym jest mniej kosztowne niż kiedykolwiek dla tych, którzy chcą sobie pozwolić na wyższą jakość, intensywnie przechowując cyfrowe pliki muzyczne. Zapewnia to np. zewnętrzny dysk twardy o pojemności 1 terabajta, który ma wystarczająca ilość miejsca na przechowywanie około 2000 płyt CD w postaci nieskomprymowanych plików AIFF. Obecnie dostępnych jest wiele twardych dysków znanych producentów w cenach zaczynający się poniżej 100 USD. Jest to bardzo cenna okoliczność, ponieważ czynniki związane z elementami komputerów znacznie się zmieniły na przestrzeni lat. Podczas gdy osoby korzystające z tradycyjnych wież biurkowych znajdą więcej wewnętrznych dysków twardych na swoich komputerach, które będą proste i ekonomiczne, użytkownicy komputerów Mac lub laptopów z systemem Windows, komputerów iMac lub komputerów Mac Mini najprawdopodobniej zdecydują się na pamięć zewnętrzną. Zewnętrzne dyski twarde eliminują pojedynczy punkt awarii, tak więc nawet w przypadku awarii komputera lub awarii wszystkie pieniądze i czas spędzony na zgrywanie kolekcji muzyki na komputer nie będą zagrożone.

W przypadku zewnętrznych dysków twardych koszt wzrasta wraz z prędkością dysku, jakością dysku i szybkością opcji łączności. Najtańsze są dyski USB 2.0 (480 Mb / s), 3.0 (5 Gb / s) i FireWire 400, a dyski zgodne z FireWire 800 i eSATA kosztują nieco więcej. Prędkość jest „twoim przyjacielem”, jeśli chodzi o te połączenia, ponieważ przesyłanie danych do zgrywania i tworzenia kopii zapasowych jest nie tylko szybsze, ale także lepsze pod względem dźwiękowym. Podczas gdy eSATA jest bardzo szybka (3Gbps), jej użycie staje się bardziej powszechne na komputerach z systemem Windows niż na platformie Mac. Jednak w przypadku ceny nominalnej urządzenia peryferyjne, takie jak karty PCI, są dostępne dla Apple lub Komputery z systemem Windows. FireWire 800 jest popularny wśród komputerów Mac, umożliwia transfer z prędkością do 800 Mb / s, a napędy FireWire 800 zwykle nie są dużo droższe niż dyski USB. Niektóre nowsze komputery oraz dyski twarde są wyposażone w najnowszy dopiero pojawiający się interfejs Thunderbolt, który znacznie zwiększa prędkość transferu do 10 Gb / s. Im szybsze jest połączenie między zewnętrznym dyskiem twardym używanym do przechowywania cyfrowych plików muzycznych a komputerem, tym lepiej brzmią dźwięki i wzrasta wydajność systemu audio na bazie komputera. Na razie jednak zewnętrzne dyski twarde wyposażone w Thunderbolt są znacznie droższe niż ich odpowiedniki FireWire. Wybierając opcje łączności dla zewnętrznych dysków twardych, można uniknąć potencjalnych pułapek wydajności. Jednym z najczęstszych błędów jest użycie magistrali USB do pobierania danych muzycznych z zewnętrznego dysku twardego przy jednoczesnym wysyłaniu danych muzycznych do zewnętrznego przetwornika DAC USB lub do konwertera USB-S / PDIF. Powoduje to problem znany jako Synchroniczny Konflikt. Chociaż nie przeszkadza to w graniu muzyki, znacznie zmniejsza ona potencjał wydajności systemu odtwarzania dźwięku w komputerze. Jeśli to możliwe, unikaj konfliktów synchronicznych podczas korzystania z urządzenia dekodującego audio USB, po prostu podłączając zewnętrzny dysk twardy przez FireWire, eSATA lub Ethernet w przypadku dysku NAS.

Zasadniczo, jeśli masz do wyboru dysk twardy obsługujący FireWire 800 i jego szybkość transferu 800 Mb / s oraz napęd obsługujący USB 2.0 przy 480 Mb / s lub FireWire 400 z szybkością 400 Mb / s, a FireWire 800 to kilka dodatkowych dolarów, kup FireWire 800 wiedząc to dobrze wydane pieniądze.

Sieć audio

Networking, czyli sieć, oferuje swobodę przemieszczania mediów w całym domu, a jeśli masz lub jesteś naprawdę dobry w I.T., to możesz komunikować się z osobami na całym świecie za pośrednictwem własnej prywatnej wirtualnej sieci prywatnej (VPN). Jak się można przekonać, DLNA / UPnP będzie nadal zapewniać odpowiednią wydajność i możliwości, a konfigurowanie przez użytkownika wciąż się poprawia. Z drugiej strony, Apple kontynuuje z powodzeniem sprzedaż zamkniętego ekosystemu dla dużej części świata konsumentów, to coraz więcej firm z branży elektronicznej będzie ubiegać się o zgodę Apple na wejście do sieci AirPlay.

Ważne jest również, aby pamiętać, że nie zawsze jest to wybór "albo albo". Ze względu na otwarty charakter UPnP, użytkownicy Apple mogą korzystać zarówno z UPnP, jak i AirPlay. Mieszane systemy nie powinny stanowić przeszkody, która powstrzyma Cię przed wyborem produktów, które chcesz mieć we własnym medialnym świecie sieciowym.

Podczas gdy Wi-Fi jest niewątpliwie wygodniejsze w użyciu, to pamiętaj o tym, że sieci przewodowe są bardziej niezawodne i oferują większą przepustowość. To jest szczególnie ważne przy przenoszeniu dźwięku i wideo o wysokiej rozdzielczości oraz w sytuacji gdy jednocześnie żąda się wielu plików i wysyła je jednocześnie wiele lokalizacji w sieci.

NAS dyski twarde korzystają z Wi-Fi lub Ethernet i pozwalają wielu komputerom / urządzeniom w sieci uzyskać dostęp do zapisanych na nich plików muzycznych. Używanie hardwired Ethernet ma tendencję do oferowania najbardziej niezawodnego i niezawodnego działania z napędami NAS. Gigabit Ethernet zapewnia wysokie prędkości przesyłu danych jako 1Gbps i pozwala na korzystanie z kabli o długości do 328 stóp bez użycia repeaterów lub dodatkowych wzmacniaczy.

Praktycznie każdy znaczący producent sprzętu sieciowego produkuje napędy NAS, w tym Netgear®, QNAP®, Synology®, Belkin®, Seagate®, Buffalo® i LG® - to tylko niektóre z nich. Dyski NAS mogą się znajdować tam, gdzie przechowujesz swoją muzykę, filmy, zdjęcia i dokumenty. Zazwyczaj łączą się z siecią domową i pozwalają na kompatybilność urządzenia, aby je znaleźć i udostępniać ich zawartość, w tym sieciowe lub Smart TV, komputery, odtwarzacze multimedialne i inne. Co ważne, integracja NAS z iTunes jest również stosunkowo prosta. Większość nowoczesnych dysków NAS ma możliwości serwera iTunes, co oznacza, że „pojawiają się” one jako udostępniona biblioteka w iTunes. Ważne jest, aby przedyskutować te opcje ze swoim sprzedawcą, ponieważ poświęcasz trochę czasu na staranny dobór sprzętu i konfiguracja sieci zapewni największą i najlepszą twoją interakcję ze wszystkimi treściami mediów cyfrowych. DLNA (Digital Living Network Alliance) jest organizacją handlową, która opracowała wytyczne dotyczące interoperacyjności dla dystrybucji mediów cyfrowych z komputerów i serwerów multimedialnych do różnych elektronicznych komponentów konsumenckich z wbudowaną wtyczką uniwersalną i Play (UPnP) w sieciach Ethernet / Wi-Fi. Na przykład coraz większa liczba telewizorów z płaskim ekranem dostępnych na rynku i Sony PlayStation® 3 to urządzenia klienckie typu DLNA "cyfrowy odtwarzacz multimediów", które mają dostęp do treści z cyfrowych "serwerów multimedialnych" DLNA, takich jak komputery, napędy NAS itp. Zarówno serwer, jak i urządzenia klienckie muszą być zgodne z DLNA w przypadku treści do udostępnienia. DLNA jest zorientowana na system Windows i raporty wskazują, że DLNA może być zaimplementowana fragmentaryczna interoperacyjność w zależności od zastosowanej platformy sprzętowej. Ponadto, programy innych producentów, takie jak Twonky ™ lub EyeConnectTM, są wymagane, aby komputery Mac były częścią ekosystemu DLNA.

Być może najbardziej elegancką metodą implementacji DLNA jest wykorzystanie dysku Network Attached Storage (NAS) lub macierzy posiadającej własne możliwości serwera DLNA. W tym podejściu jest inna ukryta zaleta. Jak później odkryjesz, jeśli dostrajasz wydajność komputera jako źródła dźwięku, to używanie tego samego komputera do przechowywania i podawania multimediów podczas odtwarzania w czasie rzeczywistym obniża wydajność. Uwolnienie komputera z obowiązków związanych z zasobami, takich jak bycie serwerem DLNA poprawia wydajność. Przeniesienie obowiązków serwera DLNA na serwer NAS umożliwia komputerowi przeznaczenie zasobów na optymalizację wydajności odtwarzania.

Obietnica systemów UPnP / DLNA to potencjał dla użytkowników końcowych do wybierania komponentów od wielu producentów i bezproblemowego łączenia urządzeń w sieci w celu udostępniania multimediów cyfrowych. Ale pamiętaj o tym sieci mogą być złożone, dlatego wybierają sprzedawcę lub integratora z siecią doświadczenie jest równie ważne jak wybór samych komponentów. Po skonfigurowaniu i ustanowieniu sieci będzie ona stabilna i niezawodny. Dotarcie tam może wymagać ukrytej wiedzy. W tym miejscu doświadczenie posiada rzeczywistą wartość.

Sieć audio z iTunes

Problem z bardziej "otwartymi" systemami Ethernetowymi polega na tym, w jaki sposób wchodzą one w interakcje z iTunes - zapewnienie, że biblioteka iTunes i wybrany przez ciebie format pamięci jest kompatybilny ze wszystkimi urządzeniami sieciowymi, jest niezwykle ważna. Ścisła integracja z iTunes poprawia się w wielu systemach. Większość jest w stanie udostępnić, przynajmniej w pewnym stopniu, bibliotekę, która jest tworzona i zarządzana za pomocą iTunes. Jednak takie podejście często wymaga dodatkowego oprogramowania do zarządzania tą interakcją.

Istnieją pewne rozwiązania, które wykraczają poza to, na przykład Kinsky Linna oprogramowanie punktu kontrolnego gra bardzo dobrze z iTunes. Cała muzyka z iTunes zarządzanie, zgrywanie, przestrzeganie procedur metadanych. Dodano zaletą jest to, że możesz następnie udostępniać te zasoby niezależnie w wielu oddzielnych lokalizacjach w sieci, a nawet kontrolować zdalnie komponenty firmy Linn z komputera lub z iPada lub tabletu w sieci.

AirPlay

Apple ma swój własny protokół udostępniania multimediów o nazwie "AirPlay", który pomimo swojej nazwy działa zarówno w sieciach przewodowych, jak i Wi-Fi Ethernet. Umożliwia udostępnianie mediów z komputerów Apple i urządzeń z systemem iOS, takich jak iPad / iPod / iPhone, do telewizorów Apple, głośników z funkcją AirPlay i komponentów audio, takich jak AV odbiorniki, a także inne elementy i urządzenia elektroniczne. Dla urządzenie do odbioru mediów za pośrednictwem AirPlay musi posiadać zatwierdzoną przez Apple funkcję AirPlay sprzęt wewnątrz zaprogramowany ze wszystkimi niezbędnymi protokołami do wysyłania i odbierania, a także wszystkie wymagane polecenia. Setki milionów komputerów Apple i iOS to urządzenia AirPlay wyposażone w kolejne miliony lądujących w rękach konsumentów. Wielu producentów elektroniki produkuje już komponenty, które mogą komunikować się za pomocą AirPlay np. B & W, Marantz® Denon®, Pioneer® i Yamaha® - to tylko niektóre firmy.

Jeżeli AirPlay różni się od UPnP, to nie jest to standard typu otwarte źródło (ang. open-source). Niesławny za ścisłą kontrolę nad swoimi systemami sprzętowymi jest Apple, stosujący rygorystyczny program zatwierdzania. Niektórzy mogą to zinterpretować jako przeszkodę, ale polityka firmy Apple zapewnia, że konsumenci mają przewidywalne i niezawodne doświadczenia z AirPlay.

Jeżeli masz pytania dotyczące przetworników c/a, przewodów cyfrowych i USB, a także chcesz dowiedzieć się więcej na ich temat, to zapraszamy do odwiedzenia jednego z salonów Top Hi-Fi & Video Design. Muzyka to nasza wielka pasja, więc chętnie się nią dzielimy, prezentując dostępne rozwiązania i możliwości brzmieniowe poszczególnych urządzeń. W naszej ofercie posiadamy szeroką zestawów głośnikowych, wzmacniaczy i akcesoriów, zróżnicowaną pod względem brzmieniowym, jak też konstrukcyjnym i funkcjonalnym, więc z łatwością znajdziemy optymalne dla ciebie rozwiązanie.

Poprzedni
Powrót do aktualności
Następny

Polecane

Umów się na prezentację w salonie

W każdym z naszych salonów znajduje się sala odsłuchowa, w której w miłej atmosferze zaprezentujemy Ci brzmienie wybranego przez Ciebie sprzętu audio.

Umów się na spotkanie

Zobacz listę salonów

Umów

Top Hi-Fi & Video Design

Salony firmowe

Salony firmowe

Top Hi-Fi & Video Design: