5 utworów, o których prawdopodobnie nie wiedziałeś, że są coverami

Muzyka jako sztuka od dawna pożera własne dzieci i wypluwa je w mniej lub bardziej zmienionej formie. Czasem te wyplute stają się bardziej znane od tych połkniętych. Przed wami lista 5 znanych piosenek, które zanim stały się popularne, były oryginalnie wykonywane przez kogo innego.

Hanging On The Telephone

Wielki hit Blondie z 1978 roku jest tak naprawdę coverem. Po raz pierwszy ukazał się na maksi singlu amerykańskiego power popowego zespołu The Nerves. Piosenkę napisał gitarzysta zespołu Jack Lee, który w wywiadzie dla magazynu Mojo przypomniał okoliczności, w jakich zgodził się na ponowne nagranie jego piosenki przez Blondie. Muzyk stał wtedy w obliczu bankructwa. "Pamiętam ten dzień doskonale", wspominał. "To był piątek. Mieli odciąć naszą energię elektryczną o szóstej, telefon też."

Kiedy Debbie zadzwoniła do Harry'ego z pytaniem, czy mogłaby nagrać tę piosenkę, Lee chętnie się zgodził, a reszta stała się historią. Hanging On The Telephone w wykonaniu Blondie wspięło się na piąte miejsce UK singles.

Lee żałował, że jego własna wersja nigdy nie była hitem, ale powiedział, iż zawsze wiedział, że to wyjątkowa piosenka: "Nawet ludzie, którzy mnie nienawidzili - a było ich mnóstwo - musieli przyznać, że była świetna."

Hound Dog

Najbardziej znaną wersją jest ta wykonywana przez Elvisa Presleya, która z kolei jest oparta na interpretacji wykonywanej przez teksański zespół Freddie Bell and The Bell Boys. Jednak oryginalnie piosenkę tę nagrała legendarna bluesowa wokalistka Big Mama Thornton. W swoim wykonaniu  Elvis śpiewa jak w wersji Freddie Bella: Well, they said you was high-classed, but that was just a lie, podczas gdy bluesmenka śpiewa: You told me you was high class, but I can see through that.

Hound dog był jedynym ogólnoamerykańskim sukcesem Big Mamy - osiągnął pierwsze miejsce na liście przebojów Billboardu i pozostawał tam przez siedem tygodni 1953 roku. Niestety rockowy cover Elvisa skutecznie zepchnął wersję pani Thornton z drogi do nieśmiertelności. Szkoda, bo groźny pomruk Big Mamy Thornton był naprawdę czymś wyjątkowym i zdecydowanie lepiej pasował do wydźwięku piosenki. 

Where did you sleep last night

Piosenka z trzeciej w kolejności najlepiej sprzedającej się płyty Nirvany, akustycznego albumu „MTV Unplugged in New York”. Utwór oryginalnie był wykonywany przez Huddie Ledbettera, znanego jako Leadbelly.

Leadbelly był śpiewakiem ludowym, który miał kontakt z tradycją oralną, przekazywaną z pokolenia na pokolenie i zapewne jego wykonania tradycyjnych piosenek oraz kompozycji własnych z pewności by przepadły w mrokach dziejów, gdyby nie praca Johna Lomaxa dla Biblioteki Kongresu.

Dzięki grantowi z American Council of Learned Societes Lomax w czerwcu 1933 r. udał się na pierwszą ekspedycję nagraniową rejestrując pieśni pracy (ang. work songs), ballady i bluesy wykonywane przez więźniów. Lomax spodziewał się natrafić na najczystsze, nieskażone nowoczesnym światem przykłady izolowanej muzycznej kultury i tak spotkał na Huddie Ledbettera, którego cover Kurt Cobain na płycie Unplugged zapowiedział „To jest piosenka mojego ulubionego wykonawcy”.

Venus

Kobiece trio wokalne Bananarama nagrało tę piosenkę w 1986 roku. Mało osób wie, że była to jedna to jedna z pierwszych piosenek, jakie dziewczyny wykonywały po sformowaniu zespołu w 1979 roku, ale postanowiły najpierw nagrać oryginalne utwory, aby być traktowane poważnie.

Piosenka dotarła do ósmego miejsca na liście przebojów UK singles i spędziła na niej 13 tygodni… dokładnie tak samo jak oryginalna wersja z 1969 roku wykonywana przez holenderski zespół Shocking Blue. Charakterystyczny gitarowy riff został zaczerpnięty z piosenki The Who "Pinball Wizard". Swoją drogą znakomitej, równiez w wersji z Eltonem Johnem na wokalu.

Niestety na serwisie stremingowym Spotify Bananarama nokautuje Shocking Blue stosunkiem 33 700 000 odtworzeń do 14 624 000. Moja miłość do brzmienia organów Hammonda jest skrzywdzona tym wynikiem.

I put a spell on you

Ciężko zliczyć, ile razy była coverowana ta piosenka i to nie przez kapele, o których nikt nie słyszał. Wśród chętnych do zrobienia własnej wersji znalazły się takie zespoły i postacie jak Creedence Clearwater Revival, The Animals, Arthur Brown, Joe Cocker, Anie Lennox, Marilyn Manson i w końcu Nina Simone, której wykonanie jest tak przejmujące, że wiele osób wskazuje właśnie ją, jako oryginalną autorkę.

Pierwotnie piosenkę nagrał najbardziej skandaliczny wykonawca z czasów, gdy rock’n roll był jeszcze małym chłopcem w zapaskudzonej pieluszce, czyli jedyny w swoim rodzaju ojciec 50 dzieci (po jego śmierci powstała nawet strona internetowa, aby pomóc zlokalizować wszystkie jego dzieci.) - Screamin' Jay Hawkins.

Hawkins napisał I put a spell on you  jako balladę wyrażającą rozpacz po stracie dziewczyny, którą chciał odzyskać. Oryginalna wersja była o wiele wolniejsza i o wiele spokojniejsza od tej, która ostatecznie się ukazała. Hawkins nagrywał dla Grand Records i ciężko było przekonać tę wytwórnię do wydania tego utworu. Rok później Hawkins nagrywał już dla innej wytwórni i utwór przekształcił się w straszną opowieść o rzuceniu klątwy na dziewczynę, aby nikt nie mógł jej już nigdy mieć.

Producenci chcieli "dziwnego" brzmienia, więc dali muzykom dużo jedzenia i alkoholu i stworzyli imprezową atmosferę podczas sesji. Wersja z różnymi pomrukami i jękami została zakazana przez większość stacji radiowych. Zmieniona wersja stała się hitem wśród nastolatków, którym spodobał się zakazany dźwięk.