NS-3000

Kolumny Yamaha NS-3000

Od premiery modelu Yamaha HiFi Player, pierwszego na świecie urządzenia audio noszącego nazwę „HiFi”, minęło już 60 lat. Yamaha w tym czasie zyskała miano prawdziwego eksperta w dziedzinie akustyki architektonicznej i promocji muzyki, a swoją wiedzę techniczną wraz z doświadczeniem wykorzystywała do tworzenia coraz doskonalszych, a zarazem wszechstronniejszych urządzeń audio, w tym instrumentów muzycznych, materiałów i półprzewodników.

Podstawkowe kolumny głośnikowe NS-3000 stanowią urzeczywistnienie absolutnej dbałości o detale w każdym aspekcie. Elementem charakterystycznym dla tych konstrukcji są przetworniki wykorzystujące membrany wykonane z materiału ZYLON, który zapewnia płynne przejście pomiędzy niski, średnimi i wysokimi tonami. Materiał ten wyróżnia także szybkość dźwięku porównywalna z berylem, lecz przy jednoczesnym zachowaniu charakterystycznej miękkości membran tekstylnych. Rezultatem jest doskonała spójność brzmienia w całym zakresie odtwarzanych częstotliwości, z niezwykle dokładnym i bogatym emocjonalnie dźwiękiem.

Za uzyskanie najwyższej jakości brzmienia odpowiada również komora R.S. (Resonance Suppression). Ta została umieszczona z tyłu przetwornika wysokotonowego i pomaga zredukować rezonans rurowy, który może niekorzystnie wpłynąć na precyzję dźwięku. Warto też wspomnieć o specjalnie dla NS-3000 opracowanym nowym akustycznym absorberze, którego zadaniem jest minimalizowanie wpływu wewnętrznych fal stojących, bez konieczności sięgania po materiał tłumiący.

Projektanci wprowadzili liczne udoskonalenia zarówno w samej konstrukcji kolumn głośnikowych NS-3000, jak i zastosowanych układach elektrycznych. Zwrotnica wykorzystuje najwyższej jakości elementy, m.in. kondensator audio MCap SUPREME EVO niemieckiej firmy Mundorf – element uznawany za topowy komponent w świecie audio, który w NS-3000 współpracuje z ogromną cewką przetwornika niskotonowego. Całości dopełnia niezwykle sztywna obudowa korzystnie wpływająca na integralność dźwięku. Wykorzystanie analizy FEM i laserowych pomiarów umożliwiło określenie optymalnych wzmocnień elementów krzyżowych, a równocześnie wpłynęło na ograniczenie do minimum ryzyka „dzwonienia obudowy” powodowanego przez opóźnioną wibrację ze wszystkich sześciu powierzchni.