Reżyser głośnego “Spring Breakers” z 2012 roku Harmony Korine powiedział w jednym z wywiadów, że nie ma już sensu robić filmów drogi, bo teraz każdy ma w kieszeni GPS i nie da się nigdzie zgubić. Zanim zaczniecie rozmyślać nad tym, czy ma rację, wrzućcie na swoje kino domowe kilka pozycji z naszej listy – może pomogą Wam obrać odpowiedni kierunek.
Easy Rider (1969)
Tę podróż prawdopodobnie pamięta każdy – Jack Nicholson w roli, która uczyniła go gwiazdą i jego epicka motocyklowa wyprawa z Los Angeles na festiwal Mardi Gras w Nowym Orleanie w towarzystwie zhipisiałych kolegów w osobach Petera Fondy i Dennisa Hoppera. Bunt, chaos, muzyka, przestrzeń i wolność było czymś, co w późnych latach sześćdziesiątych było wyjątkowo bliskie młodym pokoleniom Amerykanów, a więc historia niepokornych motocyklistów szybko stała się kasowym hitem, który z czasem zyskał miano kultowego filmu drogi.
Midnight Run (1988)
Pamiętacie pierwszą komedię z Robertem De Niro? To właśnie film “Midnight Run” i jego wspaniała rola irytującego łowcy nagród sprawił, że aktor wypłynął na szerokie wody. Historia śledzi bohatera, któremu wydaje się, że przyjmując nowe zlecenie, złapał życie za nogi. Jego zadaniem jest transport pasywno-agresywnego księgowego mafii z Nowego Jorku do Los Angeles, który tylko pozornie wydaje się bułką z masłem – kiedy w pościg za łowcą nagród i jego “podopiecznym” rusza mafia, FBI i (jakby tego było mało) kolejny łowca nagród, sytuacja wymaga specjalnych środków.
Prawdziwy romans (1993)
O ile nas pamięć nie myli, jest to najbardziej romantyczny film w reżyserii lubującego się w scenach z dużą ilością krwii Quentina Tarantino. Złotousta dziewczyna na telefon (Patricia Arquette) i kochający Elvisa sprzedawca komiksów (Christian Slater) w pełnej zwrotów akcji ucieczce z walizką wypchaną narkotykami należącymi do martwego alfonsa, a do tego świetne role główne oraz drugoplanowe (Brad Pitt jako grunge’owy palacz trawki oraz Dennis Hopper i Christopher Walken) – brzmi jak gwarancja świetnie spędzonego wieczoru, nieprawdaż?
Jesteś kinomanem i szukasz sposobu na poprawę nagłośnienia dla swojego telewizora, ale nie wiesz od czego zacząć? Zajrzyj koniecznie do naszych poradników:
Prosta historia (1999)
David Lynch to nie tylko niepokojące kino, po którym trudno spać – to także ten powolny komediodramat, który opowiada prostą i trudną historię zarazem. Ślimacza akcja, która była zarówno celowym, jak i udanym w tym przypadku zabiegiem, śledzi Alvina Straighta, który pewnego dnia otrzymuje wiadomość o tym, że jego jedyny brat jest na łożu śmierci, w wyniku której wskakuje na swoją kosiarkę i ruszą w prawie 400-kilometrową podróż z prędkością 8 km/h.
Prawie sławny (2000)
Zanim Cameron Crowe (“Jerry Maguire”, “Vanilla Sky”) został reżyserem, był nastoletnią gwiazdą dziennikarstwa, której w wieku 15 lat udało się załapać do składu koncertowego busa Led Zeppelin. Po latach postanowił przekształcić swoje kolorowe wspomnienia w arcydzieło drogi, które opowiada o dojrzewaniu. Ta intymna historia spotkała się z doskonałym przyjęciem zarówno wśród kinomaniaków, jak i krytyków, którzy porównywali ją nawet do bardziej współczesnej opowieści o Hucku Finnie.
Brązowy królik (2003)
To jeden z tych filmów, którego powodzenie zależy tylko od jednego człowieka. W tym przypadku Vincent Gallo był jednocześnie scenarzystą, reżyserem, autorem zdjęć, montażystą, kostiumografem i charakteryzatorem, a żeby tego było mało, także głównym aktorem. “Brązowy królik” to pełna kontemplacji historia motocyklisty, który, przemierzając drogę z New Hampshire do Kaliforni, wciąż wałkuje w swojej głowie incydent z przeszłości, który zmienił całe jego życie. To bardzo kontrastowy film – wyuzdany seks ściera się tu z wizualną poezją na ekranie, ponure dźwięki spotykają piękne światło, a ujęcia są długie, mocne i przepełnione przeszywającą samotnością.
Locke (2013)
“Lock” z Tomem Hardym w roli głównej to pozycja, która w naszym zestawieniu jest tak naprawdę jedynym prawdziwym filmem drogi w dosłownym ujęciu, jako że jego akcja toczy się w aucie od pierwszej do ostatniej sekundy na ekranie. Więcej o tym filmie przeczytacie w tekście W roli głównej: Tom Hardy i jego doskonałe kreacje aktorskie.
Taxi Tehran (2015)
Nagrodzony Złotym Niedźwiedziem film "Taxi Tehran" Jafara Panahiego to nietypowy film drogi – nie spodziewajcie się ani niezwykłej wyprawy, która odmienia życie bohaterów, ani spektakularnych pościgów. Zamiast tego widz dostaje pocztówkę z Teheranu, ale nie taką, jakiej zazwyczaj spodziewa się z dalekiego kraju. Zamiast kolorowych i ugrzecznionych obrazków są na niej absurdy i niebezpieczeństwa związane z życiem w Iranie. Osią tej opowieści jest taksówkarz, który wozi różnorodnych pasażerów, prowadząc z nimi dialogi i od czasu do czasu podsłuchując to, co mają do powiedzenia. Mimo długich ujęć i niezbyt dynamicznej pracy kamery film nie jest ponurym, nużącym obrazem, lecz autentycznym obrazem społeczności kraju, o którym tak mało wiadomo.
Komentarze